" مسأله 1506 " كسى كه در شب ماه رمضان جنب شده اگر قصد خوابيدن داشته باشد چهار صورت دارد:
1 - چنانچه بداند تا اذان صبح بيدار نمىشود يا عادت به بيدار شدن ندارد، بنابر احتياط واجب نبايد بخوابد، و در صورتى كه بخوابد و تا اذان صبح بيدار نشود روزه اش باطل و قضا و كفاره بر او واجب مىشود.
2 - اگر مىداند يا گمان و يا عادت دارد كه پيش از اذان صبح بيدار مىشود يكى از اين سه حالت را دارد:
الف - چنانچه با اين تصميم كه پس از بيدار شدن غسل كند بخوابد ولى تا اذان بيدار نشود، روزه اش صحيح است.
ب - اگر از خواب اول بيدار شود و با همين تصميم دوباره بخوابد و بيدار نشود، بايد روزه را بگيرد و قضاى آن را هم بجا آورد، بلكه در صورتى كه يقين يا وثوق به بيدار شدن نداشته بنابر احتياط كفاره نيز بدهد.
ج - اگر براى بار سوم بخوابد و بيدار نشود، بايد روزه را بگيرد و علاوه بر قضا بنابر احتياط واجب كفاره نيز بدهد.
3 - اگر مىداند يا احتمال مىدهد كه پيش از اذان صبح بيدار مىشود و نخواهد بعد از بيدار شدن غسل كند يا ترديد داشته باشد كه غسل كند يا نه، در صورتى كه بخوابد و تا اذان صبح بيدار نشود روزه اش باطل است و قضا و كفاره نيز بر او واجب مىشود.
4 - اگر به طور كلى از جنابت و غسل غفلت داشته باشد و بخوابد، بايد روزه آن روز را بگيرد و قضاى آن را هم بجا آورد.
" مسأله 1507 " خوابى را كه انسان در آن محتلم شده بنابر احتياط واجب بايد خواب اول به حساب آورد، ولى اگر در بيدارى جنب شده باشد، خوابى كه پس از آن واقع مىشود خواب اول است. و حكم خواب چهارم يا بيشتر همانند حكم خواب سوم مىباشد.
" مسأله 1508 " اگر روزه دار در روز محتلم شود واجب نيست فورا غسل كند، هر چند بهتر است.
" مسأله 1509 " هر گاه در ماه رمضان پس از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده - هر چند بداند پيش از اذان محتلم شده است - روزه او صحيح است. ولى اگر روزه او قضاى رمضان باشد، چنانچه وقت آن تنگ است بنابر احتياط واجب آن روز را روزه بگيرد و بعد از رمضان هم دوباره آن را بجا آورد، و اگر وقت آن تنگ نيست روزه او باطل است.
" مسأله 1510 " كسى كه مىخواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد اگر تا اذان صبح -