آنجا نماز بخواند بنابر احتياط واجب هم شكسته و هم تمام بجا آورد، ولى اگر به يكى از آنها علم پيدا كند و به ديگرى جاهل باشد، كافى است كه نماز را شكسته بخواند.
" مسأله 1155 " هر گاه شهر در بلندى باشد به گونه اى كه از دور ديده شود، يا در محل گودى قرار گرفته باشد كه اگر انسان كمى دور شود ديوار آنجا را نبيند، چنانچه كسى كه از آنجا مسافرت مىكند به اندازه اى دور شود كه اگر آن شهر در زمين هموار بود ديوارش از آنجا ديده نمىشد بايد نماز را شكسته بخواند، و نيز اگر پستى و بلندى ساختمان ها بيش از معمول باشد بايد ملاحظه معمول را بنمايد.
" مسأله 1156 " اگر از محلى مسافرت نمايد كه خانه و ديوار ندارد، وقتى به جايى برسد كه اگر آن محل ديوار داشت ديده نمىشد بايد نماز را شكسته بخواند.
" مسأله 1157 " اگر به اندازه اى دور شود كه نداند صدايى را كه مىشنود صداى اذان است يا صداى ديگر، يا بداند صداى اذان است ولى كلمات آن را تشخيص ندهد، بايد نماز را تمام بخواند، هر چند احوط آن است كه صبر كند تا هيچ نشنود يا هم شكسته و هم تمام بجا آورد. " مسأله 1158 " اگر چشم و يا گوش او يا صداى اذان غير معمولى باشد، در محلى بايد نماز را شكسته بخواند كه چشم متعارف ديوار ساختمان ها را نبيند و گوش متعارف صداى اذان معمولى را نشنود.
" مسأله 1159 " مسافرى كه به وطن خود باز مىگردد، تا زمانى كه به حد ترخص نرسيده است بايد نماز را شكسته بخواند، ولى هنگامى كه به حد ترخص برسد - گرچه نخواهد وارد شهر شود - بايد نماز را تمام بجا آورد.
" مسأله 1160 " مسافرى كه مىخواهد ده روز در محلى بماند، وقتى به حد ترخص آن محل رسيد بنابر احتياط واجب نماز را تأخير بيندازد تا به آن محل برسد، يا هم شكسته و هم تمام بجا آورد.
" مسأله 1161 " مسافرى كه در سفر از وطن خود عبور مىكند، وقتى به جايى برسد كه ساختمانهاى وطن را مىبيند و صداى اذان آن را مىشنود بايد نماز را تمام بخواند، و اگر از كنار وطن عبور مىكند، به گونه اى كه داخل حد ترخص مىشود ولى داخل وطن نمىشود، بنابر احتياط واجب نماز را در آنجا هم شكسته و هم تمام بجا آورد.
" مسأله 1162 " مسافرى كه در بين مسافرت به وطنش رسيده، تا وقتى در آنجا هست بايد نماز را تمام بخواند، ولى اگر بخواهد از آنجا هشت فرسخ برود يا چهار فرسخ برود و برگردد، وقتى به جايى برسد كه ساختمانهاى وطن را نمىبيند و صداى اذان آنجا را