يكى از آنان تقليد نمود.
" مسأله 9 " عدول (تغيير تقليد) از مجتهدى به مجتهد ديگر در مسائلى كه به آن عمل شده جايز نيست، ولى اگر كسى كه از مجتهد غير اعلم تقليد مىكرده پس از مدتى بفهمد ديگرى اعلم است، بايد از مجتهد قبلى عدول كند و به مجتهد اعلم رجوع نمايد، بلكه اگر گمان پيدا كند يا احتمال دهد كه ديگرى اعلم است بايد به او مراجعه نمايد.
" مسأله 10 " به دست آوردن فتوى و نظريه مجتهد چهار راه دارد:
الف - شنيدن از خود مجتهد ب - شنيدن از دو نفر عادل ج - شنيدن از كسى كه گفته او موجب اطمينان است.
د - ديدن در رساله مجتهد يا ملاحظه دستخط او، در صورتى كه به درستى رساله يا دستخط وى مطمئن باشد.
" مسأله 11 " پس از آن كه مقلد به فتوى و نظريه مجتهد آگاهى يافت، تا هنگامى كه به تغيير فتوى و نظر او يقين يا اطمينان پيدا نكرده است بايد به همان فتوى عمل نمايد، و در صورت شك در عوض شدن فتوى جستجو لازم نيست.
" مسأله 12 " اگر مجتهد اعلم در مسأله اى فتوى دهد، مقلد او نمىتواند در آن مسأله به فتواى مجتهد ديگر عمل كند، ولى اگر فتوى ندهد و بفرمايد: " احتياط آن است كه فلان طور عمل شود " مثلا بفرمايد: احتياط آن است كه در ركعت سوم و چهارم نماز سه مرتبه تسبيحات اربعه - يعنى " سبحان الله والحمد لله ولا إله إلا الله والله اكبر " - بگويند، مقلد بايد يا به اين احتياط كه " احتياط واجب " نام دارد عمل كند و سه مرتبه بگويد، و يا به فتواى مجتهدى كه علم او از مجتهد اعلم كمتر و از مجتهدهاى ديگر بيشتر است عمل نمايد، پس اگر او يك مرتبه گفتن را كافى بداند مىتواند يك مرتبه بگويد. همچنين است اگر مجتهد اعلم بفرمايد: مسأله " محل تأمل " يا " محل اشكال " است.
" مسأله 13 " اگر مجتهد اعلم بعد از آن كه در مسأله اى فتوى داده است احتياط كند - مثلا بفرمايد: ظرف نجس را اگر يك مرتبه در آب كر بشويند پاك مىشود، ولى احتياط آن است كه سه مرتبه بشويند - مقلد او نمىتواند در آن مسأله به فتواى مجتهد ديگر رفتار كند، بلكه بايد يا به همين فتوى عمل كند، يا به احتياط بعد از فتوى كه آن را " احتياط مستحب " مىگويند عمل نمايد، مگر آن كه فتواى مجتهد ديگر به احتياط نزديكتر باشد.
" مسأله 14 " اگر مجتهدى كه انسان از او تقليد مىكند از دنيا برود بايد از مجتهد زنده ديگر تقليد نمود، پس اگر مجتهد زنده باقى ماندن بر تقليد مجتهد ميت را به هر مقدار