مسائل تقليد تقليد در احكام عمل كردن به دستور مجتهد است. " مجتهد " كسى است كه توان علمى او به حدى است كه مىتواند با كوشش خود، احكام دين را از منابع آن به دست آورد، و به لحاظ آگاهى و تخصص ويژه اش براى فرا گيرى دستورهاى دين مىتوان از وى پيروى كرد، چنان كه مردم در زمينه هاى گوناگون به متخصصين و سر رشته داران هر دانشى در قلمرو ويژه آنان رجوع مىكنند.
" مسأله 6 " مجتهدى كه از او تقليد مىشود بايد مرد، عاقل، بالغ، شيعه دوازده امامى، حلال زاده، زنده و عادل باشد و بنابر احتياط واجب جاه طلب و فريفته دنيا نباشد. و اگر انسان علم به اختلاف مجتهدين در بعضى از مسائل مورد نياز داشت، بايد از مجتهدى كه اعلم از ديگران است تقليد نمايد، مگر آن كه فتواى غير اعلم مطابق با احتياط باشد.
" مسأله 7 " " مجتهد اعلم " را از سه راه مىتوان شناخت:
الف - خود انسان يقين كند، مثل آن كه از اهل علم باشد و بتواند مجتهد اعلم را بشناسد.
ب - دو عالم خبره و عادل اعلم بودن مجتهدى را گواهى نمايند، به شرط آن كه دو عالم خبره و عادل ديگر با نظر آنان مخالفت ننمايند.
ج - شهرت ميان علما و محافل علمى كه از گفته آنان يقين يا اطمينان به اعلم بودن مجتهدى حاصل شود، بلكه اگر از راه هاى ديگر نيز اطمينان حاصل شود كفايت مىكند.
" مسأله 8 " اگر شناخت مجتهد اعلم دشوار باشد، بايد از كسى كه به اعلم بودن او گمان برده مىشود يا اعلميت او محتمل است تقليد نمود، گرچه احتمال اعلم بودن او ضعيف باشد. و اگر همزمان چند مجتهد از ديگران اعلم و با يكديگر مساوى باشند، بايد از