يا فراموش كند و روزه ديگرى را نيت نمايد، روزه ماه رمضان محسوب مىشود. همچنين است حكم روزه هايى كه در روزهاى خاصى قرار داده شده است.
" مسأله 1430 " اگر بداند ماه رمضان است و از روى عمد نيت روزه غير رمضان كند، نه روزه رمضان حساب مىشود و نه روزه اى كه قصد كرده است.
" مسأله 1431 " اگر - به عنوان مثال - با نيت روز اول ماه روزه بگيرد و بعد بفهمد روز دوم يا سوم بوده، روزه او صحيح است.
" مسأله 1432 " اگر در ماه رمضان پيش از اذان صبح بيهوش شود و در بين روز به هوش آيد سه حالت دارد:
الف - چنانچه پيش از اذان صبح نيت روزه نكرده و پيش از ظهر به هوش آيد، بنابر احتياط واجب نيت روزه كند و روزه را بگيرد، و اگر نگرفت قضاى آن را بجا آورد.
ب - چنانچه پيش از اذان صبح نيت نكرده و بعد از ظهر به هوش آيد، روزه بر او واجب نيست.
ج - چنانچه پيش از اذان صبح نيت كرده باشد - چه پيش از ظهر به هوش آيد يا بعد از ظهر - بنابر احتياط واجب روزه آن روز را تمام نمايد، و اگر تمام نكرد قضاى آن را بجا آورد.
" مسأله 1433 " اگر پيش از اذان صبح نيت كند و بعد مست شود و در بين روز به هوش آيد - پيش از ظهر باشد يا بعد از ظهر - بنابر احتياط واجب روزه آن روز را تمام كند و قضاى آن را هم بجا آورد.
" مسأله 1434 " اگر نداند يا فراموش كند كه ماه رمضان است و پيش از ظهر ملتفت شود، چنانچه كارى كه روزه را باطل مىكند انجام نداده باشد بايد نيت كند و روزه او صحيح است. و چنانچه كارى كه روزه را باطل مىكند انجام داده باشد يا بعد از ظهر متوجه شود روزه او باطل مىباشد، ولى بايد تا مغرب كارى كه روزه را باطل مىكند انجام ندهد و پس از ماه رمضان هم آن روزه را قضا نمايد.
" مسأله 1435 " كسى كه در ماه رمضان بالغ مىشود يكى از چهار حالت را دارد:
الف - اگر پيش از اذان صبح بالغ شود، بايد روزه آن روز را بگيرد.
ب - اگر پيش از اذان ظهر بالغ شود و كارى هم كه روزه را باطل مىكند انجام نداده باشد، بنابر احتياط واجب بايد روزه آن روز را بگيرد، مخصوصا اگر از اذان صبح نيت روزه كرده باشد.
ج - اگر بعد از ظهر بالغ شود و قصد روزه آن روز را داشته و كارى هم كه روزه را باطل