به گونه اى باشد كه بر جان يا مال قابل توجه خود بترسد و يا وقت نماز به قدرى تنگ باشد كه هيچ نتواند جستجو كند، جستجو لازم نيست، ولى اگر بتواند مقدارى جستجو كند به همان مقدار جستجو لازم است.
" مسأله 531 " اگر در جستجوى آب نرود تا وقت نماز تنگ شود معصيت كرده ولى نمازش با تيمم صحيح است، هر چند خوب است بنابر احتياط مستحب قضاى آن را بجا آورد.
" مسأله 532 " كسى كه يقين دارد آب پيدا نمىكند، چنانچه دنبال آب نرود و با تيمم نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد كه اگر جستجو مىكرد آب پيدا مىشد، نمازش باطل است.
" مسأله 533 " اگر در وسعت وقت در جستجوى آب نرود و نماز را با تيمم بخواند نمازش باطل است، هر چند معلوم شود كه واقعا آب وجود نداشته و يا دسترسى به آن ممكن نبوده است، مگر اين كه تيمم و نماز را با قصد قربت انجام داده باشد كه در صورت عدم وجود آب نمازش صحيح مىباشد.
" مسأله 534 " كسى كه يقين دارد وقت نماز تنگ است، چنانچه بدون جستجو با تيمم نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد كه براى جستجو وقت داشته احتياط واجب آن است كه دوباره نمازش را بخواند، و اگر وقت گذشته قضا نمايد.
" مسأله 535 " اگر بعد از داخل شدن وقت نماز يا پيش از آن وضو داشته باشد و بداند يا دو شاهد عادل خبر دهند كه اگر وضوى خود را باطل كند آب پيدا نمىشود يا نمىتواند وضو بگيرد، چنانچه بتواند بدون ضرر و مشقت وضوى خود را نگه دارد نبايد آن را باطل كند، بلكه اگر احتمال صحيح عقلايى هم بدهد كه اگر وضوى خود را باطل كند تهيه آب ممكن نمىشود يا نمىتواند وضو بگيرد، بنابر احتياط واجب آن را باطل نكند، چه پيش از وقت نماز باشد يا بعد از آن.
" مسأله 536 " كسى كه فقط به مقدار وضو يا غسل آب دارد، چنانچه بداند يا دو شاهد عادل خبر دهند كه اگر آب را بريزد ديگر پيدا نمىكند ريختن آن جايز نيست، چه پيش از وقت نماز باشد يا بعد از آن. همچنين است بنابر احتياط واجب اگر احتمال صحيح عقلايى بدهد كه آب پيدا نمى كند.
" مسأله 537 " كسى كه بداند يا دو شاهد عادل خبر دهند كه آب پيدا نمى كند، چنانچه وضوى خود را باطل كند يا آبى كه دارد بريزد معصيت كرده، ولى نمازش با تيمم صحيح است، اگر چه احتياط مستحب آن است كه قضاى آن نماز را بخواند.