خود را به عنين شدن شوهر بعد از دخول سى و هفتم محقق شدن رجوع در ايلا و ظهار به دخول كردن سى و هشتم منع كردن شوهر زن را از خوردن چيزهائى كه بوى بد داشته باشد چون پياز و سير و ازاله بوى بدن و امر كردن به پاك ساختن آنچه طبع از آن متنفر باشد چه دادن مهر تقاضاى آن مىكند كه شوهر اينها را منع تواند كرد سى و نهم التزام نمودن زن جهوديه به غسل كردن بر قول بعضى از مجتهدين در نكاح متعه و نهى كردن او از مجاورت نجاست و شراب چهلم منع كردن مدخوله از بيرون رفتن از خانه جهت عيادتها و سفر غير واجب چهل و يكم وفا كردن كسى كه قسم خورده باشد كه نكاح كند به عقد كردن چه هر گاه عقد كند وفا به نذر خود كرده و همچنين خلاف نذر و سوگند كردن اگر قسم خورده باشد يا نذر كرده باشد كه نكاح نكند چه به مجرد عقد خلاف نذر و سوگند كرده چهل و دوم بيرون آمدن دخول كننده از عزب بودن به سبب عقد چهل و سيم تمتع گرفتن از زن و نگاه كردن بجميع بدن او و نظر كردن زن نيز بجميع بدن مرد به سبب عقد چهل و چهارم مالك شدن طلاق و خلع و ظهار و ايلا و لعان به سبب عقد چهل و پنجم ثبوت فسخ هر يك با عيب چهل و ششم جواز سفر كردن و دور شدن از زنى كه او را خواسته باشد چهل و هفتم ساقط شدن عفو ولى بعد از دخول چه پيش از دخول عفو مىتواند كرد چهل و هشتم ثبوت ميراث بردن زن و شوهر از يكديگر به سبب عقد صحيح و دخول در بيمارى چهل و نهم جايز بودن غسل دادن و كفن كردن هر يك از زن و شوهر يكديگر را به سبب عقد هر گاه عقد دايمى باشد پنجاهم مالك شدن زن نصف صداق را به مجرد عقد هر گاه پيش از دخول طلاق دهد پنجاه و يكم برانگيختن حاكم شرع دو كس از خويشان زن و شوهر را كه ميانه ايشان اصلاح كند گاهى كه ميانه ايشان نزاع باشد پنجاه و دوم قبول كردن قول شوهر هر گاه اختلاف كنند در قدر مهر و قول زن در گرفتن مهر پنجاه و سيم سوگند خوردن هر يك از زن و شوهر در تعيين مهر به اختلاف ايشان پنجاه و چهارم منع كردن زن از سوگند خوردن و نذر و عهد كردن و شير دادن هر گاه مستلزم منع حقى از حقوق شوهر باشد تتمه بدان كه جميع اين احكامى كه مذكور شد قبل و دبر در آنها شريكند الا در پنج موضع كه حكم مخصوص قبل است اول حلال شدن زن آزادى كه او را سه طلاق داده باشد يا كنيزى كه او را دو طلاق داده باشد چه موقوف است حلال شدن آن زن بر شوهر به دخول
(٢٨٦)