جامع سه روز يا زياده به قصد قربت و در آن ثواب عظيم است خصوصا اگر در ده روز آخر ماه رمضان واقع شود و حضرت رسالت پناه صلى الله عليه وآله هميشه در دهه آخر ماه رمضان اعتكاف مىفرمودند و بى روزه داشتن اعتكاف جايز نيست و از سه روز كمتر نمىباشد و در غير مسجد جامع صحيح نيست و هر گاه شخص به نيت سنت دو روز اعتكاف نمايد روز سيم واجب مىشود و اگر پنج روز يا هشت روز اعتكاف كند روز ششم يا نهم واجب مىشود و بر اين قياس و جايز نيست اعتكاف كننده را كه از مسجد بيرون رود مگر از براى حاجت ضرورى كه در مسجد بر نيايد يا عيادت مؤمنى يا رفتن به وداع او يا مشايعت جنازه او و مانند آن و چون از مسجد بيرون رود حرام است نشستن و در سايه راه رفتن و نماز گذاردن در غير مسجدى كه در آن اعتكاف كرده مگر بواسطه ضرورت مثل آنكه به جهت غلبه ضعف بنشيند يا راه تشيع منحصر در مسقف باشد يا آنقدر وقت نماند كه نماز را در مسجد تواند گذارد مگر در مكه معظمه و جايز است كه هر گاه بواسطه ضرورتى از مسجد بيرون رود نماز را هر جا كه خواهد بگذارد (1) و نيز حرام است در اعتكاف واجب روزه را فاسد ساختن و در شب جماع كردن و در روز و شب بوى خوش شنيدن و زنان را بوسيدن يا دست به بدن ايشان رسانيدن و هر چه روزه را باطل مىسازد اعتكاف را نيز باطل مىسازد و اگر اعتكاف واجب را در روز ماه رمضان به جماع فاسد سازد دو كفاره لازم مىشود يكى به جهت ماه رمضان و يكى به جهت اعتكاف و اگر در شب به جماع فاسد سازد يك كفاره به جهت اعتكاف لازم است و بس و همچنين اگر روزه اعتكاف را در روز به غير جماع فاسد سازد و اگر معتكف زوجه معتكفه خود را در اعتكاف واجب به اكراه مجامعت كند چهار كفاره بر او واجب مىشود دو كفاره از جهت خود و دو كفاره از جهت زوجه خود باب پنجم از كتاب جامع عباسى در بيان حج و شروط آن و در آن مقدمه و هفت مطلب است مقدمه بدان كه حج كردن از اعظم اركان دين است و چون واجب شود تأخير كردن آن گناه عظيم است و در حديث به اين مضمون وارد است كه هر گاه بر شخصى حج واجب شود و به حج نرود با آنكه مانع شرعى نداشته باشد پس چون بميرد در وقت مردن مسلمان نخواهد مرد بلكه يا جهود خواهد مرد يا ارمنى و روايات بسيار در كثرت ثواب حج از حضرت رسالت پناه صلى الله عليه وآله و حضرات ائمه معصومين