به يقين پس در همين روز ترك نماز و روزه كند و در اين چهار صورت در ايامى كه احتمال حيض دارد بر او لازم است كه عمل مستحاضه بكند و روزه و نماز را ترك نكند فصل خون استحاضه اغلب اوقات سياه و غليظ نيست و به زردى مايل است و در وقت آمد ن سوزش آن كمتر از سوزش خون حيض است و گرمى آن نيز كمتر است و استحاضه سه قسم است قليله و كثيره و متوسطه قليله آنست كه خون به طرف پنبه كه به جانب بيرون فرج است نرسد در اين صورت واجبست كه آن پنبه را بيندازد و پنبه پاك بجاى آن بردارد و از براى هر نماز وضو بسازد و متوسطه آنست كه خون از طرف ديگر پنبه بگذرد اما از آن لته كه در كمر بند مىكنند نگذرد و در اين صورت آنچه در قليله واجبست بر او نيز واجبست با تغيير دادن لته و يك نوبت غسل كردن از براى نماز صبح و كثيره آنست كه خون از لته بگذرد در اين صورت آنچه در قليله و متوسطه واجبست بر او نيز واجبست با دو غسل ديگر يكى از براى نماز پيشين و پسين و يكى از براى نماز شام و خفتن و مادامى كه وضو و غسل را به طريقى كه مذكور شد به فعل نياورد نماز او صحيح نيست و مجامعت به او نيز در قبل حرامست و بعضى برآنند كه مجامعت با زن مستحاضه بى آنكه عملهاى مذكوره را به فعل آورد مكروه (1) است و حرام نيست فصل نفاس خونى است كه با زائيدن آيد يا بعد از زائيدن پس اگر قبل از زائيدن آيد نفاس نيست و هر چه بر حايض حرام است مثل نماز و روزه و درنگ كردن در مسجد و غيره بر صاحب نفاس نيز حرام است مجامعت به او كفاره مجامعت به طريقى است كه در حيض مذكور شد و عدد ايام نفاس مقدار عدد ايام حيض است اگر صاحب عادت باشد و غسل نفاس مثل غسل حيض است و اگر زن بزايد و مطلقا خون نبيند غسل بر او واجب نمىشود و بدان كه ميانه مجتهدين خلاف است در آنكه اكثر مدت نفاس چند است اصح آنست كه ده روز است و اگر بعد از زائيدن يك لحظه خون بيند و ديگر مطلقا خون نبيند تا روز دهم و در روز دهم نيز يك لحظه خون بيند و نيز منقطع شود در اين صورت كل آن ده روز ايام نفاس او است پس اگر آن ده روز از رمضان باشد و روز اول غسل كرده باشد و تا روز دهم نماز و روزه را بجا آورده باشد آن نماز و روزه باطل خواهد بود و بر او قضاى آن نمازها واجب نيست اما قضاى روزه ها واجبست فصل در احكام غسل دادن ميت و مقدمات و توابع آن بدان كه صد و بيست و شش امر است كه تعلق به ميت دارد از وقت احتضار يعنى سكرات تا وقتى كه او را در قبرستان سپارند از آن جمله بيست و هفت امر واجب است و هفتاد و يك امر سنت و بيست و شش امر مكروه و دو امر حرام و اين صد و بيست و شش امر به تفضيل مذكور خواهد
(١٧)