تسبيح نكند و اگر شخصى بواسطه تقيه به پيش نماز سنى اظهار اقتدا نمايد واجبست كه آهسته قرائت كند و اگر مجال سوره خواندن نماند فاتحه كافيست و اگر مطلقا قرائت نكند نماز او باطل است و اگر در اثناى قرائت كردن او پيش نماز به ركوع رود او نيز بر ركوع رود و از قرائت آنچه تواند بجا آوردن در وقت خم شدن و در حال ركوع قبل از ذكر بجا (1) آورد تتمه سنت است كه صفهاى نماز جماعت راست بدارند وصف اول را مخصوص اهل فضل و تقوى گردانند و اگر مأموم يك شخص باشد در جانب راست پيش نماز ايستد اگر مرد باشد و اگر زن يا خنثى باشد در پس سر پيش نماز ايستد و اگر زن پيش نمازى زنان كند داخل صف ايشان ايستد و تقدم بر ايشان نكند و نيز سنت است كه پيش نماز در ذكر ركوع و سجود و قنوت جهر نمايد و نماز را تطويل ننمايد به سوره هاى دراز خواندن يا به تطويل قنوت يا ذكر ركوع و سجود و امثال آن و هر گاه پيش نماز در اثناى نماز واقف شود كه شخصى داخل مسجد شد و اراده نماز جماعت دارد انتظار او بكشد به تطويل ذكر يا قرائت تا آن شخص ركعت را در يابد و مىبايد كه مدت انتظار زياده از مقدار ذكر ركوع نباشد و هر گاه داند كه جماعتى حاضر خواهند شد كه با او اقتدا كنند انتظار آمدن آن جماعت بكشد آنقدر كه وقت فضيلت نماز فوت نشود و مكروه است كه پيش نماز جولاه باشد اگر چه عالم باشد يا حجام باشد اگر چه زاهد باشد يا دباق باشد اگر چه عابد باشد و همچنين مكروه است كه كور باشد يا افلج يا جذام يا برص داشته باشد مگر آنكه پيش نمازى جماعتى كند كه در اين علتها مثل او باشد و همچنين مكروه است اقتدا كردن شخصى كه وضو دارد به شخصى كه نماز را بواسطه ضرورت به تيمم مىگذارد باب سيم از كتاب جامع عباسى در بيان احكام زكات واجبى و سنتى و خمس واجبى و سنتى و در آن سه مطلب است مطلب اول در بيان زكات واجبى و در آن شش فصل است فصل اول بدان كه در باب زكات دادن مبالغه بسيار در حديث وارد است از آن جمله از حضرت رسالت پناه صلى الله عليه وآله منقول است كه فرموده زكوا اموالكم حتى تقبل صلوتكم يعنى زكات مال خود بدهيد تا نماز شما قبول شود و نيز از آن حضرت منقول است كه فرمود مانع الزكوة في النار يعنى منع كننده زكات در آتش خواهد سوخت و در حديث نيز اين مضمون وارد است كه شخصى كه زكات مال