مباح يا در جامه غير مباح واقع شود مثل آنكه صاحب خانه يا صاحب جامه گويد كه رخصت است كه دو ركعت نماز در خانه من يا در جامه من بگذارى و زياده از آن رخصت نيست در اين صورت جايز نيست كه نماز را قطع كند و بعد از گفتن اذان و اقامت نماز را از سر گيرد به جهت آنكه آخر نماز در مكان غير مباح يا در جامه غير مباح واقع خواهد شد و واجب است كه چون خواهد كه بواسطه تلافى اذان و اقامت نماز را قطع كند قبل از قطع بگويد السلام عليك ايها النبي ورحمة الله وبركاته و هر گاه در اثناى اذان از مؤذن حدثى سر زند سنت است كه اذان را قطع كند و وضو بسازد و اذان را از آنجا كه قطع كرده با تمام رساند و لازم نيست كه اذان را از سر گيرد اما اگر در اثناى اقامت از مؤذن حدثى واقع شود اقامت را از سر گيرد و سنت است كه ما بين اذان و اقامت فاصله واقع شود به دو ركعت يا به يك سجده يا به يك نشستن يا به يك گام برداشتن يا به گفتن سبحان الله يا الحمد لله و اگر فصل به سجده يا به نشستن كند در اثناى آن اين دعا بخواند اللهم اجعل قلبى بارا وعيشي قارا ورزقي دارا و عملى سارا واجعلني عند قبر رسولك صلى الله عليه وآله مستقرا وقرارا و در وقت نشستن نيز همين دعا بخواند سبحان من لا تبيد معالمه سبحان من لا ينسى ذكره سبحان من لا يخيب سآئله سبحان من ليس له حاجب يرشى ولا ابواب يغشى ولا ترجمان يناجى سبحان من اختار لنفسه احسن الأسماء سبحان من فلق البحر لموسى سبحان من لا يزداد على كثرة العطايا الا كرما وجودا سبحان من هو هكذا ولا هكذا غيره و بعد از اقامت اين دعا بخواند اللهم رب هذه الدعوة التامة والصلوة القآئمة بلغ محمد صلى الله عليه وآله الدرجة الوسيلة والفضل والفضيلة بالله استفتح و بالله استنجح وعلى الله اتوكل وبمحمد صلى الله عليه وآله اتوجه اللهم صل على محمد وآله واجعلني به هم عندك وجيها في الدنيا والاخرة و من المقربين مبحث چهارم در ملاحظه نمودن قبله بدان كه شخصى كه نماز مىگذارد از چهار حال بيرون نيست يا در اندرون خانه كعبه است يا بر بام خانه كعبه يا به خانه كعبه آنقدر نزديك است كه اگر خواهد خانه كعبه را تواند ديد يا از شهر مكه آنقدر دور است كه ديدن خانه او را ميسر نيست پس اگر در اندرون خانه كعبه است به هر طرف كه نماز بگذارد نماز او صحيح است بلكه در نمازهاى چهار ركعتى مىتواند كه در هر ركعتى رو به ديوارى از ديوارهاى خانه كعبه كند به شرط آنكه فعل كثير لازم نيايد و اگر بر بام خانه كعبه باشد نيز اين حكم دارد
(٤١)
