غسل هر يك از سر و جانب راست و چپ سه نوبت بشويند سيزدهم آنكه در غسل اول و دوم آهسته دست بر شكم ميت كشد چهاردهم آنكه اگر ميت جنب باشد او را بعد از سه غسل يا قبل از غسل غسل جنابت چنان كه قبل از اين گذشت و نيت چنين كند كه غسل جنابت مىدهم اين ميت را سنت تقرب به خدا پانزدهم آنكه چون از غسلها فارغ شوند بدن ميت را خشك كنند و اما آن شش امر كه مكروه است اول به آب گرم ميت را غسل دادن دويم ناخن ميت چيدن سيم محاسن او را شانه كردن چهارم موى سر او را تراشيدن يا شانه كردن پنجم موى زهار او را تراشيدن ششم چيزى از آب غسل ميت در طهارتخانه سردادن و اما آن دو امر كه حرام است اول آنست كه اگر ميت احرام حج يا احرام عمره داشته باشد حرام است كه او را به كافور غسل دهند دوم حرام است كه او را حنوط كنند فصل بيست و نه امر تعلق به ميت دارد از وقتى كه از غسل او فارغ شوند تا وقتى كه بر آن نماز گذارند نه چيز واجبست و دوازده چيز سنت و هشت چيز مكروه اما آن نه چيز كه واجب است اول حنوط كردن ميت است يعنى كافور رسانيدن به هفت عضوى كه بر آن سجده نماز واقع مىشود و آن پيشانيست و دو كف دست و دو زانو و دو انگشت بزرگ پاها دوم آنكه كفن سه پارچه باشد لنگ و پيراهن و چادرى كه ميت را سراپا فرا گيرد و آن را لفافه گويند سيم آنكه هيچيك از اين سه پارچه حرير نباشد خواه ميت مرد باشد خواه زن چهارم آنكه طلاباف يا نقره باف و طلا دوز نباشد پنجم آنكه طاهر باشد ششم آنكه غصبى نباشد هفتم آنكه بسيار تنگ نباشد به حيثيتى كه بدن ميت از زير آن نمايان شود هشتم آنكه قماشى باشد لايق به حال ميت پس نسبت به بعضى كرباس واجبست و نسبت به بعضى قماش باريك بلند قيمت اما اگر قرض ميت مساوى تركه او باشد يا بيشتر قرض خواهان را مىرسد كه مانع شوند از كفن كردن او در قماشى بلند نهم آنكه زن هر چند مالدار باشد كفن او بر شوهر واجبست به سه شرط اول آنكه زن دائمى باشد نه متعه دويم آنكه ناشزه (1) نباشد سيم آنكه مرد را قدرت بر كفن بوده باشد پس اگر مرد بى چيز باشد زن را از مال خودش كفن بايد كرد اما اگر مرد بميرد كفن او بر زن واجب نيست و اما آن دوازده چيز كه سنت است اول آنكه كافور حنوط ميت سيزده درهم شرعى باشد و دو دانگ درهم و اگر اين مقدار نباشد چهار درهم و اگر چهار درهم ميسر نباشد يك درهم دوم آنكه كافور را در كف دست نرم سازند در هاون و غير آن سيم آنكه آنچه از كافور حنوط زياده ماند بر سينه ميت نهند چهارم آنكه جريدتين با ميت گذارند يعنى دو چوب تر از نخل خرما و اگر نباشد از