كردن چنانچه در فصل آينده مذكور خواهد شد و قول السلام عليك كافيست و بعضى از مجتهدين حاضر شدن در آنجا را كافى مىدانند هشتم جانب راست روى خود را بر ضريح نهادن و در وقت فارغ شدن از زيارت دعا كردن نهم جانب چپ روى خود را بر ضريح نهادن و سؤال نمودن از خداى تعالى به حق او وبحق صاحب قبر كه او را از اهل بهشت بگرداند به شفاعت صاحب قبر و مبالغه در دعا كردن و الحاح نمودن دهم بر سر بالين آمدن و رو به قبله نمودن و دعا كردن يازدهم دو ركعت نماز زيارت كردن بعد از زيارت و اگر زيارت حضرت رسول صلى الله عليه وآله باشد سنت است كه نماز زيارت را در ميان منبر آن حضرت و قبر او گذارد و اگر زيارت حضرات ائمه معصومين عليهم السلام باشد در بالين سر بايد گذارد و در اين نماز رخصت از ائمه عليم السلام وارد شده كه رو به قبر مىتوان كرد اگر چه مستلزم پشت به قبله كردن باشد اما اگر چنان كند كه رو به ضريح كند و پشت به قبله نكند (2) بهتر است دوازدهم بعد از نماز زيارت دعاى منقول خواندن و آنچه به خاطرش رسد از امور دين و دنيا طلب نمودن و دعا براى جميع خلايق نمودن بهتر است چه آن به اجابت نزديكتر است سيزدهم در آن مكان تلاوت قرآن نمودن و ثواب آن را به صاحب ضريح هديه كردن چه نفع آن باز به او مىرسد و سبب تعظيم صاحب قبر است چهاردهم احضار قلب است در جميع احوال به حسب استطاعت و توبه كردن از جميع گناهان پانزدهم تصدق نمودن بر خدمتكاران و نگاهبانان آن مقام و محتاجان آنجا چه ثواب تصدق در آن مقام مضاعف مىشود شانزدهم تعظيم ايشان چه في الحقيقه تعظيم ايشان تعظيم صاحب قبر است هفدهم آنكه هر گاه از زيارت بر گردد باز به زيارت رود تا در آن شهر است هجدهم آنكه هر گاه رفتن او نزديك آيد وداع به دعاى منقول كند نوزدهم آنكه سؤال كند از خداى تعالى عود بدان مقام را بيستم آنكه در وقت بيرون آمدن از آن مقام روى به ضريح كرده پس پس بيرون آيد بيست و يكم آنكه زود از آن مقام بيرون رود چه حرمت و تعظيم در آن بيشتر است و اشتياق باز آمدن زودتر به هم رسد فصل سيم در بيان زيارت حضرت رسالت پناهى صلى الله عليه وآله و حضرت امير المؤمنين على (ع) و حضرات ائمه معصومين صلوات الله عليهم اجمعين بدان كه زيارت حضرت رسالت