نيست و آن شكار را كه بدست آورده چيزى باشد كه گوشت او را توان خورد سيم آنكه كسى كه سگ را سر ميدهد يا آنكه تير مىاندازد يا نيزه و شمشير مىزند مىبايد كه مسلمان باشد يا در حكم مسلمان چون طفل مميز خواه مرد باشد و خواه زن پس اگر كافر باشد يا دشمن اهل بيت يا مرتد يا ديوانه يا طفل غير مميز آن شكار حلال نيست و اگر چه بسم الله گفته باشد و اگر آنكس جهود و ترسا باشد آيا حلال است ميانه مجتهدين در آن خلاف است و اقرب آنست كه حلال نيست و همچنين اگر سنى باشد آيا حلال است يا نه در اين مسألة نيز خلاف است ميانه مجتهدين بعضى از ايشان گفته اند كه اگر سنى عداوت اهل بيت داشته باشد حرامست و اگر عداوت نداشته باشد حلال و بعضى از مجتهدين برآنند كه اگر آن شخصى كه سگ را سر ميدهد مسلمان باشد و كور باشد حلال نيست و بعضى از ايشان گفته اند كه اگر آنچنان كورى باشد كه قصد شكار تواند كرد و فهميد حلال است و اگر با سگ مسلمان سگ غير مسلمان نيز باشد و هر دو سگ شكار را بكشند حلال نيست چهارم آنكه كسى كه سگ را سر ميدهد يا تير مىاندازد يا شمشير و نيزه مىزند مىبايد كه بسم الله يا الله اكبر يا سبحان الله يا هر چه ذكر باشد در آن وقت بگويد و گفتن الله تنها كافى نيست پس اگر عمدا ترك گفتن بسم الله كند آن شكار حلال نيست و همچنين اگر غير آن كسى كه سگ سر ميدهد و حربه مىزند بسم الله گويد حلال نيست و همچنين اگر دو سگ شكارى را بكشند كه در وقت سردادن يكى از آنها بسم الله گفته باشد و ديگرى عمدا نگفته باشد نيز حلال نيست اما اگر بسم الله را فراموش كرده باشد آن شكار حرام نمىشود و در بعضى از احاديث وارد شده كه اگر در وقت سر دادن بسم الله را فراموش كنند در وقت خوردن گوشت آن شكار بسم الله بايد گفت و اگر در وقت سردادن بسم الله را فراموش كرده باشند و پيش از آنكه سگ يا تير يا نيزه يا شمشير به آن شكار برسد بسم الله بگويند حلال است اما اگر عمدا ترك كرده باشند و پيش از رسيدن به شكار بسم الله گويند آيا حلال مىشود يا نه ميانه مجتهدين در اين خلاف است و اگر آن شخص جاهل حكم باشد آيا حكم كسى دارد كه عمدا ترك بسم الله كرده يا حكم كسى دارد كه فراموش كرده در اين مسألة نيز خلاف است و آيا نام خداى تعالى را به عربى گفتن لازم است يا به هر زبانى كه گويند جايز است در آن نيز خلاف است ميانه
(٣٢٧)