اگر مضاعفه اضافه يك مثل بود با اين استعمال راست نمى آمد، و از اينجا معلوم شود كه ضعف مخصوص به يك مثل نيست، چه اختلاف مشتق با مصدر در اصل معنى وسنخ موضوع له معقول نيست، پس قول خليل حق است، و ظاهر كلام لغويين كه گفته‌اند ضعف بمعنى مثل است صحيح نيست چه قطعا مراد از ضعف دو چندان است، نه نظير ومشابه و از اين جهت تضعيف بمعنى جعل الشئ مثلين آمده.
وعلامة طبرسى قدس سره در (مجمع البيان) اشاره بدفع اين اشكال كرده حيث قال: (الضعف المثل الزائد على مثله فاذا قال القائل اضعف هذا الدرهم فمعناه اجعل معه درهما لا دينارا وكذلك اذ قال اضعف الاثنين فمعناه اجعلهما اربعة) و اين كه فرمود لا دينارا اشاره به آن است كه زياده از دو معلوم نمىشود تا تواند كه مراد ده برابر باشد ودينار شود، و هم فرموده كه حكايت شده كه اضعاف در لغت عرب دو چندان كردن است، ومضاعفه زياده از دو چندان كردن است، و بنابر اين نكته اختيار مضاعفه در اين دعا بر اضعاف و تضعيف معلوم مىشود.
عذاب: شكنجه است، و هر چه بنفس برسد از الم چنانچه در (منتهى الارب) است و مراد در عبارت دعا ظاهرا عذاب اخروى است.
(اللهم انى اتقرب اليك في هذا اليوم وفي موقفي هذا وايام حياتي بالبراءة منهم واللعنة عليهم وبالموالات لنبيك وآل نبيك عليهم السلام).
ج - بارالها همانا من تقرب مىجويم بسوى تو در اين روز و در اين موقف خود و در ايام زندگانى خود به تبرى جستن از ايشان و لعنت كردن بر ايشان و به دوستى براى پيغمبر تو و آل پيغمبر تو عليهم السلام.
ش - اين جمله فذلكه و خلاصه اين زيارت است چه قوام اين زيارت به سه امر بود: