(اللهم العن العصابة التي جاهدت الحسين وشايعت وبايعت وتابعت (1) على قتله اللهم العنهم جميعا) ج - بار الها لعنت كن آن طايفه را كه با حسين جنگ كردند و مشايعت نمودند و بيعت و متابعت كردند بر قتل او، بار الها لعنت كن ايشان را يكسره.
ش - عصابة: بمعنى جماعى است كه از ده تا چهل باشد چنانچه در (منتهى الارب) مىگويد، و اين معنى اصلى او است، و در عرف عام استعمال مىشود در مطلق قوم و طايفه هر قدر باشند، و در اين عبارت اگر معنى دوم باشد بايد لام را براى عهد قرار داد و اگر اول باشد لام را بايد براى جنس يا استغراق گرفت تا افاده معنى عصائب وجموع نمايد.
مجاهده: مأخوذ از جهد بمعنى رنج است، وكنايه از مطلق جنگ كردن است چه بر وجه مشروع باشد و چه بر وجه باطل، چنانچه در اين مقام است.
مشايعة: معنى او پيروى كردن است وسابقا اشاره به او شده (2).
مبايعه: بيعت كردن است و اصل او از بيع است، چنانچه در بيع مصافقه و دست بدست دادن است همچنين در بيعت اين كار لازم ولا بد منه است، و بعضى كه گمان كرده اند كه بيعت را از آن جهت بيعت گفتند كه مبايع خود را به بهشت مىفروشد معنى قشرى غير منطبق بر جميع مراتب است، و آنچه ما گفتيم محل تصريح مهره اين فن و ائمه اين صناعت است.