بعض اخبار قول زور تفسير به او شده، و حقيقت غنا همان صوت لهوى است خواه با ترجيع باشد يا از تقطيع صوت وموزون كردن او حاصل شود، چنانچه در لحن مشهور بتصنيف ونوحهاى موازن او مشهود مىشود، و تصريح كرده به اين تعميم شيخ افقه اكبر شيخ جعفر در شرح (قواعد) و فرقى نيست بنابر مشهور بين مرثيه سيد الشهداء و غير او در حرمت، و شرط نيست خوبى صوت بلكه ميزان آن صوتى است كه اهل فسوق به او در حال طرب تلهى مىكنند، و در عرف او را خواننده‌گى گويند هر چه بخواند و به هر وجه بخواند همه حرام و موجب دخول جهنم است، و اگر نشر فضائل مستحب است دروغ و غنا حرام و باطلند.
و مناسب است در اينجا نقل كلام شيخ اجل اعظم استاد جميع من تأخر وتقدم حجة الفرقة الناجية علامة العترة الزاكية شيخنا الاستاد الاكبر - نور الله ضريحه المطهر - در (مكاسب) در رد كسى كه گمان كرده كه غنا در مراثى موجب مزيد بكاء وتفجع است كه مىفرمايد اعانت غنا بر بكاء وتفجيع ممنوع است، چه دانستى كه غنا صوت لهوى است ولهو را با بكاء وتفجع مناسبتى نيست، بلكه بنابر ظاهر مشهور كه او را ترجيع مطرب دانسته‌اند همچنين است، چه طرب مطلق اختلاف حالت است وربى كه حاصل مىشود از او اگر سرور باشد منافى تفجع است نه معين بر او، و اگر حزن باشد به جهت آنست كه در نفوس حيوانية از فقد مشتهيات نفسانية مركوز است نه به جهت آنچه بسادات زمان و عترت خاتم پيغمبران رسيده بر فرض كه اعانت كند توقف مستحبى يا مباحى بر امرى دليل بر اباحه او نيست، بلكه لابد بايد ملاحظه دليل حرمت كرد اگر بود بسيار خوب و الا به حكم اصل محكوم باباحه خواهد شد، به هر صورت جايز نيست تمسك در اباحه به اينكه مقدمه امر غير حرام است.
و آنچه از كلام او ظاهر مىشود كه فرموده در مراثى طرب نيست نظرش بمراثى