كه ما گفتيم نيل شفاعت است در آخرت، در خبار آل رسول مرويه در (كافى) و (تفسير على بن ابراهيم) و (تفسير عياشى) و غير اينها بوجوه مذكوره تفسير شده كه بالاخره راجع بشافعت است چنانچه بيان كرديم.
" واسئله ان يبلغنى المقام المحمود الذى لكم عند الله " ج - و طلب مىكنم از خداى تعالى كه برساند مرا به مقام محمودى كه شما راسن نزد خداى.
ش - تبليغ: تفعيل از بلاغ است و متعدى است به دو مفعول، و در ادعيه كريمه گاهى بلغ بى و به نيتى وبلغ به هم وارد شده، وباء در اينها زياد شده به جهت تأكيد، و اين شاهد طريقه اخفش است در و از اقحام باء در ايجاب.
مقام: معناى او به حسب لغت گذشت (1)، و در اصطلاح عارفين هر كمالى كه از براى سالك دست دهد اگر زايل باشد حال گويند، و اگر ثابت بماند مقام، پس مقام در مراتب قلوب به منزله ملكه است در صفات نفوس، و استعمال مقام در اين مقام مناسب اين معنى است.
حمد: به فارسى ستايش كردن است، و اختلاف كثيرى شده در فرق بين او و شكر و مدح، و غالب ديباج هاى كتب علماء از اين مبحث مشحون است، و به حدى است كه اذكيا ملولند از مطالعه او وتامل در او، پس اولى تر اينكه تعرض او نكنيم و به تفسير مقام محمود پردازيم.
در (مجموع البيان) دعوى اجماع مفسرين كرده بر اينكه مراد از مقام محمود در كريمه " و من الليل فتهجد به نافلة لك عسى ان يبعثك ربك مقاما محمودا " [79 الاسراء 17] مقام شفاعت است، و اين معنى اگر چه به مقتضاى اخبار صحيح