كشيد على الجملة از رسول خداى حديث لعن او را در ذيل حال ابو سفيان شنيدى (1).
و در (ربيع الابرار) زمخشرى است و موافق آنچه در (نهج الحق) حكايت فرموده كه روزانه پيغمبر صلى الله عليه وآله و سلم مشغول كار خطبه بود معاويه دست پسر خود يزيد را بگرفت و بيرون آمد و خطبه را نشنيد، فقال رسول الله صلى الله عليه وآله و سلم: " لعن الله القائد والمقود اى يوم يكون لهذه الامة من معاوية ذى الاسائة " (2).
واظهر آنست كه لفظ اخيه در عبارت كتاب (نهج الحق) مشتبه شده باشد به ابنه چه خط شريف علامه - رضى الله عنه - كه چند سطرى از او در كتب اين بى بضاعت موجود ومايه افتخار است به غايت ضعيف است و اين گونه اشتباهات سهل است، و الا بسى مستبعد مىنمايد كه يزيد در زمان پيغمبر صلى الله عليه وآله و سلم متولد شده باشد چه تاريخ عمر او معلوم است و شايد كه نسخه (ريبع الابرار) غلط بوده و حضرت علامه - ادام الله اكرامه - ملتفت به تصحيح او نشده باشد، پس طعن ابن روزبهان از اين جهت صحيح نيست علاوه بر اينكه بر فرض تسليم قدح حديث از جهت حال يزيد متشابه مىشود ولى لعن معاويه كه قدر متيقن مضمون خبر است نبايد از او رفع يد كرد و تفكيك در حجة - خاصة بر اين وجه كه احكام مختلفه از الفاظ متعددة استفاده مىشود كه بعضى حجت باشند و بعضى نباشد چنانچه در اصول اثبات كرده ايم مانعى ندارد.
هم در (كتاب - ظ * (نهج الحق) مىفرمايد وابن روزبهان اعتراف كرده به فضل الهى كه پيغمبر دائما او را لعن مىكرد و مىفرمود " اللعين بن اللعين الطليق بن