و پاره اى توهم كرده اند: كه مراد اينستكه بگويد ديدم با اينكه نديده، و نديدم با اينكه ديده، و اين بمناسبت آنست كه رؤيت كار چشم است پس دروغ در جهت او خائنه اعين است.
واوجه آنست كه خائنه را اسم فاعل از خيانت اعتبار كنيم واو صفت موصوف محذوف است، مثل حركت واشباه او، و مراد اعم از معنى اول وثانى باشد (1) و اين معنى را اگر چه در جائى نديدم ولى به جهت ضيق وقت، مجال مراجعه نبود، و گمانم چنان است كه ذوق ادباء مقتضى تعين او است.
قوله عليه السلام (يا من لا يغلطه الحاجات) چون عادت بشر آنست كه بغلبه حكم سهو و نسيان اگر حوائج بسيار بر كسى وارد شود البته تضاعف حاجات وترادف مطالب موجب غلط و اشتباه شود، ثناى بر خداى - به احاطه علم و عدم تطرق غفلت - كرد.
قوله عليه السلام (يا من لا يبرمه) ابرام: افعال است، وبرم: بمعنى ملال است يعنى ملول نمىكند او را چنانچه در ترجمه گذشت.