قوله عليه السلام (فكده) اشاره كرديم سابقا (1) كه صحت اين استعمالات (2) دليل جواز اطلاق كائد است بر خداى تعالى.
قوله عليه السلام (اللهم اشغله...) امام عليه السلام كه اين دعا را كرده در حق اعداى او البته جايز است، ولى بنابر اين اگر عداوت دينى با كسى داشته باشند شايد بتوانند بخوانند، و الا بايد قصد اعداى اهل البيت كنند، يا در اين جزء از دعا محض تعبد بخوانند والله اعلم.
قوله عليه السلام (ومسكنة) اين مصدر جعلى است از لفظ مسكين و حقيقت او در فارسى بيچاره است، واو أشد از فقير است، و از اينجا معلوم مىشود معنى (الفقير والمسكين اذا اجتمعا افترقا واذا افترقا اجتمعا) چه در صورت اجتماع البته معنى بيچاره‌گى مراد است، و در صورت افتراق اراده معنى اعم جايز است.