اسلام و احياى امر ائمه انام مطلوب است (1).
و مجلسى عليه الرحمة احتمال داده كه بجاى (سر) (شئ) باشد و معنى ثواب نداشتن گريه آنست كه او را ثواب محدودى نيست، و اين بغايت بعيد است، بلكه شايسته نيست ذكر او در كتاب علمى و حق همان معنى اول است كه از خود آن علامه نيز استفاده شده.
و در (ثواب الاعمال) همين حديث به تغيير يسيرى روايت شده و مىگويد:
(فقال انشدنى كما ينشدون يعنى بالرقه) و در آخر حديث مىگويد و من ذكر الحسين عنده فخرج من عينيه مقدار جناح ذباب كان ثوابه على الله و لم يرض له بدون الجنة) (2).
و مراد از هر دو حديث كه فرمودند (لا كما تنشدون) يا (انشدني كما تنشدون) اينست كه على الظاهر ابو هرون بر عايت ادب حضور امام عليه السلام شعر را بىتغيير لحن و اختلاف صوت خواند و آن حضرت فرمودند به وضع نوحه گرى و با رقت چنانچه خودتان مىخوانيد و در كربلا نزد قبرش مرثيه مىكنيد بخوان، و از غرايب اينست كه مجلسى عليه الرحمة لفظ (بالرقه) را در (بحار) بفتح ضبط كرده و (رقه) را حمل كرده بر قرائى چند كه در عراق در غربى بغداد و بر كنار فرات در وسط ديار ربيعة واقع شده اند (3)