شفاء الصدور في شرح زيارة العاشور (فارسي) - الحاج ميرزا أبي الفضل الطهراني - ج ٢ - الصفحة ٣٧٦
دفنا، چون مأمون اين خبر بشنيد بفرمود تا منادى كردند آنچه گذشت چنانچه وصف كرديم و نامه ها انشاء شد كه به آفاق ببرند كه بر منابر معاويه را لعن كنند و مردم اين كار را عظيم شمردند و بزرگ داشتند، و عوام مضطرب شدند و مصلحت را به ترك اين كار اشاره اش كردندى وى نيز از اين خيال دست بازداشت تا اينجا كلام مسعودى بود و او خود ثقه نزد سنيان است، علاوه بر اينكه سند را دست داده و كتاب (موفقيات) زبير ابن به كار از اصول معتمده و مراجع معتبر اين طايفه است، و از آنچه نوشتيم كفر و ظلم و جواز لعن اين چهار كالشمس في رابعة النهار روشن وهويدا شد و از اين جهت امام صادق عليه السلام ملتزم بود كه عقب هر نماز واجب اين چهار تن و چهار زن را لعنت كند، و از براى شيعيان ايشان نيز سنت شد به حكم تأسى چنانچه:
كلينى وشيخ سند به حسين بن ثوير وأبو سلمه سراج رساندند كه شنيديم حضرت صادق را كه لعنت مىكرد در عقب هر نماز واجب چهار نفر از مردان را و چهار نفر از زنان را و نام مىبرد ايشان را (1).
و آيات مؤولة وأخبار مصرحه بلعن ايشان بسيار است، و اين از ضروريات مذهب شيعة و از مطاعن معروفه ايشان نزد دشمنان است، و هيچ يك از منتسبين به اين مذهب انكار اين نكرده جز يك نفر جاهل ضال مضل كه در ايام ما در كشمير

(١) سمعنا أبا عبد الله عليه السلام وهو يلعن في دبر كل مكتوبة أربعة من الرجال وأربعا من النساء فلان و فلان و فلان ومعاوية ويسميهم وفلانة وفلانة وهند وأم الحكم اخت معاوية - الكافي ج ٣ / 342 كتاب 12 باب 32 حديث 10، تهذيب الاحكام ج 2 / 321 باب 15 حديث 169.
و حضرت در اين عمل امتثال امر خداوند مىنمودند (فاذا فرغت فانصب والى ربك فارغب) [7 الشرح 94].
(٣٧٦)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 371 372 373 374 375 376 377 378 379 380 381 ... » »»
الفهرست