و اشاره به اين مقام كرده آنكه گفته:
گر آسوده در مبتلا مىپسندد پسنديدم آنچه او خدا مىپسندد چرا دست يازم چرا پاى كوبم مرا دوست بى دست و پا مىپسندد (1) و چون ائمه عليهم السلام هميشه اتباع خود را به مقامات عاليه دعوت كنند، و به مراتب بلند عموم شيعه را به قرائت اين دعا كه ترجمان مقام راضيان است و شكر بر مصيبت را مشتمل است امر فرموده اند، هم مگر از بركات اين دعاى مبارك به اين مقام ارجمند ورتبت بلند فائز شوند.