يكى - به اظهار موالات پيغمبر و آل او چنانچه در بعض فقرات تفصيلا و در ديگرى اجمالا مذكور بود.
و ديگرى برائت بحسب تمام مراتب وجود از ذوات و افعال و صفات دشمنان پيغمبر و آل او اجمالا وتفصيلا.
و سوم - لعن فعلى اين گروه، و در اين فقره هر سه مطلب مذكور است، و از محاسن اتفاقات اينكه ابتداء واختتام اين زيارت بلفظ سلام است كه دليل سلامت خواننده است انشاء الله به بركات اهل بيت عصمت و طهارت از آفات و شرور دينيه ودنيويه و منت خداى را كه ما آنچه در توضيح الفاظ و معانى اين زيارت شايسته بود و مقام مقتضى شد به قدر وسعت و اندازه مهلت ذكر كرديم، بلكه نسبت بقوه خود دادن غلط و خويشتن ستائى ورعونت (1) است، و البته از ميامن توجهات آن امامى است كه اين زيارت بذات شريف او تعلق دارد - شملنا الله وعامة شيعته ببركاته والحقنا في الاخرة بدرجة عبيده بل درجاته -.
و اينك مناسب است كه در فصلى علاحده شرح چند فقره دعاى عقيب زيارت شريفه بر قانون شرح او كه گذشت به جهت تتميم خدمت و اتمام نعمت مذكور شود والله الموفق لكل خبر و به الاعتصام ثم برسوله وعترته عليهم افضل الصلاة والسلام.
فصل در شرح دعاى لعن و سلام و دعاى قبل از سجده و دعاى سجده و در اين فصل چند مطلب است مطلب اول شرح دعاى لعن است:
1) رعونت بمعنى حماقت است.