مىداند چه اندازه از طرب و مسرت در خواطر مكنون دارند، و چگونه اظهار فرحت و نشاط در اين مصيبت عظيمه مىكنند.
عبد الملك بن حبيب السلمى كه عالم اندلسيين است، و مىگويند هزار كتاب تأليف كرده در تهنيت به روز عاشورا يكى از خلفاى امويين اندلس را خطاب كرده اين ابيات را سردوه:
لا تنسى لاينسك الرحمن عاشورا * * واذكره لا زلت في التاريخ مذكورا قال النبى صلوة الله يشمله * * قولا وجدنا عليه المحق والنورا فيمن توسع في انفاق موسمه * * ان لا يزال بذاك العام ميسورا در (نفخ الطيب) مىگويد الفاظ بيت اخر را خود تلفيق كردم چون معنى را به خاطر داشتم و لفظ فراموش شده بود ملاحظه كن چگونه تحريص و تحريك در توسعه انفاق در روز عاشورا كرده و نسبت به رسول خداى تعالى داده كه فرموده كه هر كه در اين روز توسعه در انفاق كند تا آخر سال با يسر و آسايش خواهد گذراند نعوذ بالله از اين گونه اكاذيب كه در شريعت افزودند و بدين خداى و رسولش بستند، چه خوب گفته يكى از دانشمندان موزون الطبع:
دين تو را در پى آرايشند * * در پى آرايشس وپيريشند بسكه بر او بسته شضده برك و ساز * * گر توبه بينى نشناسيش باز و شاعر فاضل احمد بن منير الطرابلسى رحمهم الله عليه در قصيده تتريه كه در مخاطبه سيد شريف اجل مرتضى رازى كه صدب سال تقريبا متأخرا از سيد اجل اعظم مرتضى ذو المجدينى - قدس الله سره الزكى والحقه بالمقام العيل العلوى - بود *، و بر اكثر اشتباه شده گمان مخاطبه آن جناب كرده اند خوب عقايد اهل سنت را به نظم آورده و عجب تر آنكه جمعى از اهل سنت مثل تقى الدين ابن حجهخ در (ثمرات الاوراق) وغيره اعتراف كرده اند كه آن شنايع مذكوره در آن قصيده موافق عقايد