(1) در احوال ولى امر در رجعت رسيده است كه مفضل خدمت حضرت صادق (ع) عرض كرد اى آقاى من در اين موقع مهدى به كجا مىرود؟ فرمود:
بسوى مدينة جدم رسول خدا، و از براى آن حضرت در آنجا مقام بزرگى است و ظاهر مىشود سرورى براى مؤمنين و خوارى براى كافرين.
مفضل سؤال كرد امر چگونه است؟ فرمود آن حضرت بر قبر جد خود رسول خدا وارد مىشود و مىگويد اى گروه مردمان اينست قبر جدم؟ مى گويند بلى اى مهدى آل محمد، مىپرسد چه كسانى با او در اينجا دفن شده اند؟ مىگويند دو رفيق او (در روايت نام برده شده است).
حضرت مىفرمايد كيستند؟ (در روايت نام برده شده) چطور اين دو نفر از ميان خلايق دفن شده اند؟ مردم عرض مىكنند چون اينها خليفه رسول خدا بودند و پدر زن ايشان.
حضرت بعد از سه روز دستور ميدهند اينها را بيروت بياورند، آنها را بيرون مىاورند تر و تازه، حضرت مىفرمايند كيست اينها را بشناسد؟ مىگويند ما مىشناسيم سپس مردم شهادت ميدهند كه اينها خودشان هستند و شكى در اين امر نداريم، آنگاه دستور داده مىشود آنها را بر شاخه درخت پوسيده خشكى بياويزند آن درخت سبز مىشود و شاخه و برگ مىدهد، با ديدن اين وضع دوستان آنها همه جمع شده و فرياد بر آورند كه در اثر محبت و دوستى و ولاى اينها رستگار شديم در اين موقع حضرت امر مىفرمايند كه دوستان آنها جدا شوند و برائت خود را از آنها بيان كنند آنها امتناع مىكنند و مىگويند چگونه بيزارى به جوئيم و حال آنكه كرامت ها از ايشان ديديم و بدنشان را ترو و تازه يافتيم و درخت خشك بواسطه اينها سب و خرم شد بلكه از شما بيزارى مىجوئيم.
حضرت امر مىكند به وزيدن باد سياهى بر ايشان و آنها را مثل درخت خرماى از پا افتاد مىگرداند، سپس باذن پروردگار آنها را زنده مىكند و مىخواند برايشان كارهايشان را در هر دور و زمان، از كتك زدن سلمان و افروختن آتش بدرب خانه امير المؤمنين براى سوزاندن حضرت امير و فاطمه زهراء و حسنين و تازيانه زدن به زهراء و لگد زدن به پهلوى او، و سقط شدن محسن، و زهر دادن امام حسن، و كشته شدن امام حسين و اطفال و خويشان و انصار او، و اسير كردن ذرارى رسول خدا، و ريخته شدن هر خونى كه آنها سبب ريختنش بودند...
و تمام ظلم و جورهائى كه از زمان آدم تا ظهور حضرت آنها را مىشمرد و آنها را مسئول آن اعمال قرار مىدهد و آنها اعتراف مىكنند.
در اين موقع حضرت آنها را قصاص مىكند و امر مىفرمايد آتش برافروزند و آنها را با درختى كه بر آن آويزان شدند آتش ميزنند و باد خاكستر آنها را پراكنده كند.
مفضل عرض كرد اى آقاى من اين آخر عذاب آنها است؟ فرمود هيهات بلكه رسول خدا وامير المؤمنين و فاطمه زهراء و حسنين و ائمه و هر مؤمن خالص و هر كافر خالص به دنيا بر گردانده مىشوند براى قصاص. بحار الانوار 53 / 12، شجره طوبى ورقه 122، كتاب على الناس زمان 638.
نكته قابل توجه همان گونه كه رسول خدا سبب نابودى هر بدعت و معصيت وضعيف كردن طرفدارانش گرديد و باعث ترويج كارهاى خوب و تقويت اهلش شد و از اين روى در انجام هر عمل خوب و ترك هر كار زشت شريك گرديد، اين دو نفر هم بواسطه زنده كردنشان هر بدعت و هر كار ناپسند و پشت كردنشان به اعمال خوب و اهلش، شريك شدند در اين كارها.
و بدين جهت حضرت فرمودند تمام گناهان از زمان آدم تا عصر ظهور را ولى امر بيان مى كند و بر آنها ثابت مىكند و براى همه از اين دو قصاص مىكند.

مفاتيح البحث: الإمام جعفر بن محمد الصادق عليهما السلام ⁽¹⁾، كتاب شجرة طوبى للشيخ محمد مهدي الحائري ⁽¹⁾، مدينة بيروت ⁽¹⁾، كتاب بحار الأنوار ⁽¹⁾، القبر ⁽²⁾، الشراكة، المشاركة ⁽¹⁾، الدفن ⁽²⁾، النوم ⁽²⁾