شتافته، و بعضى هفدهم گفته‌اند، و در تاريخ عمر او خلاف است كه سى و پنج يا شش يا هشت است، و تولد او را سيوطى در سال بيست و پنجم و اگر نه بيست و ششم هجرى نوشته، و اين مطابق سى و هشت سالگى آن مخذول است.
اولاد او موافق آنچه در معارف است: معاويه، وخالد، وعبد الله اكبر، وابو سفيان، وعبد الله اصغر، وعمر، وعاتكه، وعبد الرحمن، وعبد الله اصغر الاصاغر وعثمان، وعتبه اعور، ويزيد، و محمد، وابوبكر، وام مزيد، وام عبد الرحمن ورمله بودند، ويزيد عليه اللعنه در ايام عمر خود از لعب به قرود وفهود وشرب عقار و انواع قمار وهتك حرمات اسلام از قتل ذريه طاهره، و كشف ستر نساء مهاجر وانصار، و توهين حرم شريف نبوى، وسفك دماء اهل مدينه، واسترقاق احرار كبار تابعين، وهدم بيت، واحراق ثوب كعبه معظمه، و جز اين ها آنچه كرد جاى بسط بيان نيست، و هر يك در محل خود در غايت اشتهار و انتشار است، و اول كسى است كه تشييع وتشهير فنون فسق كرد و اعلان شرب خمر وسماع اغانى نمود.
ابن جوزى در رساله تجويز لعن يزيد مىگويد وفدى از مدينة به شام رفتند و چون بازگشتند اظهار شتم او كردند، و گفتند: (قدمنا من عند رجل ليس له دين يشرب الخمر، ويعرف بالطنابير، ويلعب بالكلاب).
و از عبد الله پسر حنظله غسيل الملائكة نقل كرده كه در حق يزيد مىگويد:
(ان رجلا ينكح الامهات والبنات والاخوات ويشرب الخمر ويدع الصلاة، والله لو لم يكن معى احد من الناس لابليت لله فيه بلاء حسنا).
از اينجا شطرى از فضائل اين خليفه و امام سنيان معلوم شد كه شرب خمر و ترك صلوة ولعب كلاب ومحاوله طنبور وناى ووطى مادران و خواهران و دختران