مشاهده شده كه گفتنى و نوشتنى نيست، از آن جمله در همين سال در روز عاشورا بنياد عيش وعرس گذاشتند، و شب يازدهم عروس را به خانه داماد بردند.
على الجملة تيمن وتبرك أهل سنت بروز عاشورا خود امرى است طشت از بام افتاده و پرده از روى رفته كه قابل انكار نيست و همين قدر در اثبات هلاك وضلال ايشان بس كه با اوامر بليغه و تأكيدات شديده در محبت أهل بيت كه مودت ايشان اجر رسالت است و لزوم تمسك به ايشان و وجوب اقتداء به ايشان مسلم فريقين است از اين سفينه نجات تخلف كردند كه روز قتل ونهب واسر ايشان را از أعياد شمردند، و سرمه كشيدن و خوشبو كردن و جامه نو پوشيدن و روغن ماليدن و ساير لوازم عيد را سنت شمردند، وباين جهت خود را أهل سنت نام كردند كه به سنت يزيد و آل مروان رفتار مينمايند.
گر مسلمانى از اينستكه اينان دارند واى اگر از پس امروز بود فردائى وقد أجاد أبو الحسين الجزار في قوله:
وبعود عاشورا يذكرني رزء الحسين فليت لم يعد يا ليت عينا فيه قد كحلت لشماتة لم تخل من رمد ويدا به لمسرة خضبت مقطوعة من زندها بيدى أما وقد قتل الحسين به فأبو الحسين أحق بالكمد و اينها شاهد صدق فرموده سيد الساجدين عليه السلام است در خطبه‌اى كه بعد از ورود مدينه قرائت كردند كه در ضمن او فرمود اگر پيغمبر وصيت مىكرد به ايشان در ظلم وايذاى ما چنانچه وصيت در محبت و نصرت ما كرد بيش از اين نمىتوانستند كرد، فلعن الله أولهم وآخرهم.
تذييل آنچه متعارف است به حمد الله در بلاد شيعه از اقامه تعزيه و اجتماع در