نفاق نتيجه دهد تا روز قيامت و بركت را از خود او و اهل بيت او و اولاد او انتزاع كند، و شيطان با او در در همه آنها شراكت كند (1).
و هم در (كافى) و (تهذيب) سند به جعفر به عيسى يقطينى مىرساند كه حضرت رضا عليه السلام را سؤال كردم از صوم يوم عاشورا و از آنچه عامه در باره او مىگويند؟
فرمود مگر از صوم ابن مرجانه سؤال ميكنى مرا؟ او روزى است كه حرم زاده‌گان؟
آل زياد در آن روز روزه گرفتند به جهت قتل حسين عليه السلام و او روزى است كه تشأم مىكند به او آل محمد وتشأم مىكند به او اهل اسلام روزه نبايد گرفت و تبرك نبايد به وى كرد، و روز دو شنبه روز نحسى است كه خداى پيغمبر را در او قبض روح كرد، و هيچ بلائى به آل محمد نرسيد مگر روز دو شنبه پس ما تشأم به او كرديم وتبرك كردند به او دشمنان ما و روز عاشورا روزى است كه كشته شد در او حسين وتبرك كرده به او ابن مرجانه وتشأم كردند به او آل محمد پس هر كس روزه گيرد اين دو روز را خداى تبارك و تعالى را ملاقات كند در حالتى كه ممسوخ القلب باشد وحشروى با آنانى باشد كه روزه آن دو را، وتبرك به آن دو را سنت شمردند (2).
و در (اصل زيد نرسى) كه از اصول معتبره است - و ما در محل خودش از علم رجال در مواضعى از آن جمله (حاشيه رجال نجاشى) به اجمال و تفصيل اثبات اعتبار او كرده ايم - منقول است و در (كافى) و (تهذيب هم از او نقل كرده اند كه شنيدم از عبيده بن زراره هنگامى كه سؤال مىكرد از حضرت صادق عليه السلام از صوم يوم عاشورا فرمود هر كه روزه بگيرد آن روز را نصيب او از صوم آن روز نصيب ابن مرجانه وآل زياد خواهد بود، گفتم حظ ايشان