الله قدره - ايراد فرموده و در كتب استدلال و اخبار معتبره مثل (وسائل) اقتصار بر آنها شده.
اما اخبار منع پس صدوق قدس سره سند از زرارة و محمد بن مسلم - رضى الله عنهما - نقل كرده " انهما سألا ابا جعفر الباقر عليه السلام عن صوم يوم عاشورا فقال كان صومه قبل شهر رمضان فلما نزل شهر رمضان ترك (1) و كلينى - روح الله رمسه - سند به عبد الملكل مىرساند كه گفت سؤال كردم از حضرت ابو عبد الله از صوم تاسوعا و عاشورا فرمود تاسوعا روزى است كه محاصره شدند در او حسين و اصحابش - رضى الله عنهم - در كربلا و مجتمع شدند بر او لشگر اهل شام و فرود آمدند بر او، و فرح كردند ابن مرجانه وعمر ابن سعد به توافر خيول و كثرت جنود و حسين و اصحابش را - كرم الله وجوههم - ضعيف كردند و يقين كردند كه ديگر ناصرى براى حسين نخواهد آمد و مدد نخواهند كرد او را اهل عراق آنگاه از غايت تفجع و اشتياق مىفرمايد " بابى المستضعف الغريب " يعنى پدرم فداى آن مظلوم بىكس باد، فرمود اما روز عاشورا روزى است كه حسين عليه السلام كشته بيفتاد و اصحاب حول او كشته افتادند، مگر روزه است در آن روز؟ كلا و رب البيت الحرام كه آن روز صوم نيست و نيست او مگر روز حزن و مصيبتى كه داخل شد بر اهل آسمان و اهل زمين و جميع اهل ايمان و روز فرح و سرور است برانى پسر مرجانه و آل زياد و اهل شام كه خداى غضب كناد بر ايشان و بر ذريات ايشان و او روزى است كه گريه كرده اند بر حسين در او جميع بقاع ارض جز بقعه شام هر كه روزه بگيرد در او يا تبرك كند به او خدايش با آل زياد حشر كند با قلب مسخ شده وسخط خداى بر او واقع شود، و هر كه در آن روز ذخيره بسوى منزل خود جلب كند خدايش در قلب