و از عثمان ابى شيبه نقل كرده كه آسمان هفت روز بگريست و سرخ شد و ديوارها ديدار شدند كه و يا با عصفر رنگين شده از شدت حمرت آسمان (1).
و از ابن جوزى روايت كرده و وى از ابن سيرين حديث مىكند كه دنيا تا سه روز تاريك بود، و بعد از او سرخى در آسمان پيدا شد.
و از ابو سعيد خدرى نقل كرده كه سنگى در دنيا بر نداشتند مگر اينكه زير او خون تازه يافته شد و آسمان خون باريد كه اثر وى در جامها بماند تا قطعه قطعه شدند (2).
و از ثعلبى وابو نعيم روايت كرده كه آسمان خون باريد و از ابو نعيم آورده كه گفتند " فاصبحنا رحالنا وجوارنا مملوة دما (3) وقد سبق مثله.
و مىگويد در روايتى است كه آسمان خون باريد بر خانه‌ها و ديوارها در خراسان و شام و عراق و سر مبارك چون به خانه ابن زياد وارد شد رنك ديوارهاى قصر الاماره خون شد.
و از ثعلبى حديث مىكند كه آسمان بگريست و گريه او سرخى او بود و از غير ثعلبى نقل كرده كه گفته آفاق آسمان تا شش ماه بعد از قتل حسين عليه السلام سرخ بودند، و بعد از او على الدوام سرخى مشاهده شد.
و از اين سيرين روايت كرده كه اين حمرتى كه با شفق مشاهده مىشود قبل از قتل سيد الشهداء عليه السلام نبوده آنگاه كلام ابن جوزى كه در تعليل آن سابقا در كلام