اول - روزى كه رسول خداى را ديد كه از مكه بيرون مىرفت وثقيف را دعوت مىكرد وسب وشتم و بدگوئى از آن حضرت كرد پس خدا و رسولش او را لعن كردند.
دوم - روزى كه قافله از شام من آمد وابو سفيان ايشان را راند ومعارضه كرد و مسلمين ظفر نيافتند و رسول خداى او را لعن كرد و واقعه بدر از آن سبب شد.
سيم - روز احد كه او زير كوه ايستاد بود و رسول خداى بالاى كوه بود و او مىگفت " اعل هبل، اعل هبل " پس پيغمبر ده مرتبه او را لعن كرد و مسلمانان متابعت نمودند.
چهارم - روزى كه احزاب وغطفان و يهود را آورد و پيغمبر او را لعنت فرمود.
پنجم - روزى كه ابو سفيان با قريش آمد و پيغمبر را از مكه منع كردند در روز حديبه پس پيغمبر ابو سفيان وقاده لشكر و اتباع را لعن كرد وقال ملعونون كلهم.
ششم - روزى كه سوار شتر سرخ بود.
هفتم - روز عقبه كه خواستند ناقه پيغمبر را بر مانند و ايشان دوازده نفر بودند از آن جمله يكى ابو سفيان بود آنگاه شروع در مثالب ديگران فرمود.
وتقى الدين بن حجه كا از اكابر ادباى سنت است فصلى از اين در (ثمرات الاوراق) نقل كرده مىگويد فرمود " وانشدكم بالله أتعلمون ان معاوية كان يقود بابيه على جمل واخوه هذا يسوقه فقال رسول الله: لعن الله الجمل وقائده وراكبه