حضرت سيد الشهدا (عليه السلام) نماز را تمام بخواند.
(مسأله 1313): مسافرى كه مىداند بايد نماز را شكسته بخواند، اگر در غير از چهار مكانى كه در مسأله پيش گذشت عمدى تمام بخواند نمازش باطل است، و هم چنين است اگر فراموش كند كه نماز مسافر شكسته است، يا سهوى تمام بخواند، ولى در صورت فراموشى و سهو اگر در وقت متوجه شود، نمازش باطل است و بايد اعاده كند، و اگر پس از وقت يادش بيايد، بنابر احتياط قضا لازم است.
(مسأله 1314): مسافرى كه نمىداند بايد نماز را شكسته بخواند، اگر تمام بخواند نمازش صحيح است.
(مسأله 1315): مسافرى كه مىداند بايد نمازش را شكسته بخواند اگر برخى خصوصيات آن را نداند، مثلا نداند كه در سفر هشت فرسخى بايد شكسته بخواند، چنانچه تمام بخواند و در وقت بفهمد، لازم است اعاده نمايد و چنانچه اعاده نكرد بايد قضا نمايد.
(مسأله 1316): مسافرى كه مىداند بايد نمازش را شكسته بخواند اگر به گمان اين كه سفر او كمتر از هشت فرسخ است تمام بخواند، وقتى بفهمد سفرش هشت فرسخ بوده نمازى را كه تمام خوانده بايد دوباره شكسته بخواند، و اگر پس از گذشتن وقت نماز بفهمد بنابر احتياط واجب قضا كند.
(مسأله 1317): اگر فراموش كند كه مسافر است و نماز را تمام بخواند، چنانچه در وقت يادش بيايد، بايد شكسته بجا آورد، و اگر پس از وقت يادش بيايد بنابر احتياط قضاى آن نماز بر او واجب است.
(مسأله 1318): كسى كه بايد نماز را تمام بخواند ولى شكسته خواند، در هر صورت نمازش باطل است، مگر مسافرى كه قصد ماندن ده روز در جائى داشته باشد، و به سبب ندانستن حكم نماز را شكسته بخواند.
(مسأله 1319): مسافرى كه شروع به خواندن نماز چهار ركعتى كند و در بين نماز يادش بيايد كه مسافر است، يا متوجه شود كه سفر او هشت فرسخ است،