(مسأله 768): اگر گمان به قبله دارد، ولى مىتواند گمان قويترى پيدا كند نمىتواند به گمان خود عمل كند، مانند اين كه ميهمان از گفته صاحب خانه گمان به قبله پيدا كرده، ولى مىتواند از راه ديگر گمان قويترى پيدا كند، نبايد به گفته او عمل نمايد.
(مسأله 769): اگر براى يافتن قبله وسيله اى ندارد، يا پس از كوشش گمان به سمتى ندارد، و وقت تنگ باشد نماز خواندن به يك سمت كافى است، و به احتياط واجب چنانچه قبله را فهميد پس از وقت قضا نمايد، و اگر وقت وسيع است به احتياط واجب چهار نماز به چهار سمت بخواند به طورى كه يقين كند يكى از آنها قبله است.
(مسأله 770): اگر يقين كند كه قبله در يكى از دو سمت است بايد به هر دو طرف نماز بخواند، و اگر گمان دارد احتياط واجب آن است كه به چهار سمت نماز بخواند.
(مسأله 771): كسى كه لازم است به چند سمت نماز بخواند اگر بخواهد دو نمازى كه مانند ظهر و عصر بايد يكى پس از ديگرى خوانده شود را بجا آورد، مىتواند نماز اول را به چهار سمت سپس نماز دوم را به همان ترتيب بخواند، يا اين كه هر دو نماز را با هم به چهار سمت بجا آورد.
(مسأله 772): اگر يقين به قبله ندارد، و بخواهد غير از نماز كارى كند كه بايد رو به قبله انجام داد، مانند ذبح حيوان، بايد به گمان عمل نمايد، و اگر گمان ممكن نيست به هر سمت كه انجام دهد صحيح است.
پوشاندن بدن در نماز (مسأله 773): مرد بايد در حال نماز هر چند كسى او را نبيند عورتين خود را بپوشاند، و بهتر است كه از ناف تا زانو را هم بپوشاند.
(مسأله 774): زن بايد در نماز، همه بدن حتى سر و موى خود را بپوشاند، و احتياط واجب آن است كه كف پاها را هم بپوشاند، ولى پوشاندن صورت به