چنانچه قيمت بازار آن فرق نكرده باشد ولى در مدتى كه نزد او بوده مثلا فربه شده باشد، بايد قيمت وقتى را كه فربه بوده بدهد.
(مسأله 2483): هر گاه چيزى را كه غصب كرده ديگرى از او غصب نمايد و از بين برود، صاحب مال مىتواند عوض آن را از هر يك از آنان بگيرد، يا از هر كدام آنان مقدارى از عوض آن را مطالبه نمايد، و چنانچه عوض مالى را از اولى بگيرد، اولى مىتواند آنچه را داده از دومى بگيرد، ولى اگر از دومى بگيرد، او نمىتواند آنچه را كه داده از اولى مطالبه نمايد.
(مسأله 2484): اگر چيزى را كه مىفروشند يكى از شرطهاى معامله در آن نباشد، مثلا چيزى را كه بايد با وزن خريد و فروش كنند بدون وزن معامله نمايند معامله باطل است، و چنانچه فروشنده و خريدار بدون در نظر گرفتن معامله راضى باشند كه در مال يكديگر تصرف كنند اشكال ندارد، و گر نه چيزى را كه از يكديگر گرفته اند مانند مال غصبى است، و بايد آن را به همديگر بر گردانند، و چنانچه مال هر يك در دست ديگرى تلف شود، چه بداند معامله باطل است چه نداند، بايد عوض آن را بدهد.
(مسأله 2485): هر گاه مالى را از فروشنده بگيرد كه آن را ببيند يا مدتى نزد خود نگهدارد تا اگر پسنديد بخرد، چنانچه آن مال تلف شود، بايد به احتياط واجب عوض آن را به صاحبش بدهد.
احكام لقطه و مالى كه انسان آن را پيدا مىكند (مسأله 2486): چنانچه شخص، مالى غير حيوان بيابد و نشانه اى نداشته باشد كه به سبب آن صاحبش معلوم گردد، و قيمت آن كمتر از يك درهم (6 / 12 نخود نقره سكه دار) نباشد، احتياط لازم است كه آن را از طرف صاحبش به فقرا صدقه بدهد وتملك نكند.
(مسأله 2487): اگر مالى پيدا كند كه قيمت آن از يك درهم كمتر است چنانچه صاحب آن معلوم باشد و شخص نداند راضى است يا نه، نمىتواند