اول و دوم: خوردن و آشاميدن.
سوم: جماع.
چهارم: استمناء.
پنجم: دروغ بستن به خدا و پيغمبر و جانشينان پيغمبر (عليهم السلام).
ششم: رساندن غبار به حلق.
هفتم: فرو بردن تمام سر در آب.
هشتم: باقى ماندن بر جنابت و حيض و نفاس تا اذان صبح.
نهم: اماله كردن با چيزهاى روان.
دهم: قى كردن. و احكام اينها در مسائل آينده مىآيد.
1 و 2 - خوردن و آشاميدن (مسأله 1526): اگر روزه دار با توجه به اين كه روزه دارد، عمدى چيزى بخورد يا بياشامد، روزه او باطل مىشود، چه خوردن و آشاميدن آن چيز معمول باشد مانند نان و آب، چه معمول نباشد مانند خاك و شيره درخت، و چه كم باشد يا زياد; حتى اگر مسواك را از دهان بيرون آورد و دوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو دهد روزه باطل مىشود، مگر آن كه رطوبت مسواك در آب دهان به طورى از بين برود كه رطوبت خارج شمرده نشود.
(مسأله 1527): اگر هنگام غذا خوردن بفهمد صبح شده بايد لقمه را از دهان در آورد، و چنانچه عمدى فرو دهد روزه اش باطل است و به دستورى كه مىآيد كفاره هم بر او واجب مىشود.
(مسأله 1528): اگر روزه دار سهوى چيزى بخورد يا بياشامد، روزه اش باطل نمىشود.
(مسأله 1529): بنابر احتياط واجب بايد روزه دار از استعمال آمپول جز در وقت ضرورت اجتناب كند.
(مسأله 1530): اگر روزه دار چيزى را كه لاى دندان مانده است عمدى