(مسأله 2439): اگر زن آبستنى كه حملش از شوهرش و يا وطى به شبهه باشد را طلاق دهند، عده اش تا تولد يا سقط بچه او است، بنابر اين اگر مثلا يك ساعت پس از طلاق، بچه او به دنيا آيد، عده اش تمام مىشود، و اگر حمل از شوهرش نباشد، چنانچه از زنا آبستن شده، به وضع حمل عده تمام نمىشود.
(مسأله 2440): زنى كه نه سالش تمام شده و يائسه نيست اگر متعه شود، مثلا يك ماهه يا يك ساله شوهر كند، چنانچه شوهرش با او نزديكى نمايد، و مدت آن زن تمام شود يا شوهر مدت را به او ببخشد بايد عده نگهدارد، پس اگر حيض مىبيند بايد به مقدار دو حيض عده نگهدارد و شوهر نكند، و اگر حيض نمىبيند چهل و پنج روز از شوهر كردن خوددارى نمايد، و چنانچه آبستن باشد احتياط واجب آن است كه به هر كدام از زائيدن يا چهل و پنج روز كه بيشتر است عده نگهدارد.
(مسأله 2441): ابتداى عده طلاق هنگامى است كه خواندن صيغه طلاق تمام مىشود، چه زن بداند طلاقش داده اند، يا نداند; و اگر پس از پايان عده بفهمد كه او را طلاق داده اند، لازم نيست دوباره عده نگهدارد.
عده زنى كه شوهرش مرده (مسأله 2442): زن آزادى - غير كنيز - كه شوهرش مرده اگر آبستن نباشد، بايد تا چهار ماه و ده روز عده نگهدارد، يعنى شوهر نكند هر چند يائسه يا متعه يا صغيره باشد، يا شوهرش با او نزديكى نكرده باشد; و اگر آبستن باشد بايد تا موقع زائيدن عده نگهدارد، ولى اگر پيش از گذشتن چهار ماه و ده روز، بچه اش به دنيا آيد، بايد تا چهار ماه و ده روز از مرگ شوهرش صبر كند، و اين عده را عده وفات مىگويند.
(مسأله 2443): زنى كه در عده وفات مىباشد حرام است لباسهاى رنگى بپوشد و سرمه بكشد، و نيز كارهاى ديگرى كه زينت شمرده شود بر او حرام مىباشد.