را پس از سر بريدن رها كنند تا پر و بال بزند.
دوم: پيش از كشتن حيوان آب جلوى آن بگذارند.
سوم: كارى كنند كه حيوان كمتر اذيت شود; مثلا كارد را خوب تيز كنند، و با عجله سر حيوان را ببرند، و ابزار كشتن را به حيوان نشان ندهند، و هر كارى كه احسان به حيوان است انجام دهند، چنان كه پيغمبر اكرم (صلى الله عليه وآله) دستور فرموده اند.
مكروهات هنگام كشتن حيوانات (مسأله 2523): چند چيز در كشتن حيوانات مكروه است:
اول: در جائى حيوان را بكشند كه حيوان ديگر آن را ببيند.
دوم: در شب يا پيش از ظهر روز جمعه سر حيوان را ببرند، ولى در صورت احتياج اشكال ندارد.
سوم: خود انسان چهارپائى را كه پرورش داده است بكشد.
مسائل شكار با اسلحه (مسأله 2524): اگر حيوان حلال گوشت وحشى را با اسلحه شكار كنند و بميرد با پنج شرط حلال و بدنش پاك است:
اول: برنده بودن اسلحه شكار، مانند كارد و شمشير; يا تيز بودن آن، مانند نيزه و تير، كه به سبب تيز بودن بدن حيوان را پاره كند. و اگر به وسيله دام يا چوب يا سنگ و مانند آن حيوانى را شكار كنند پاك نمىشود، و خوردن آن نيز حرام است. و حيوانى كه با تفنگ شكار شود اگر گلوله آن تيز باشد كه در بدن حيوان فرو رود و آن را پاره كند و مردن حيوان به حرارت گلوله و سوختن بدن نباشد پاك و حلال است.
دوم: مسلمان بودن شكار كننده يا بچه مسلمانى باشد كه خوب و بد را بفهمد، و اگر كافر يا كسى كه در حكم كافر است - مانند غلاة و خوارج و نواصب - حيوانى را شكار نمايند، آن شكار حلال نيست.