صف فاصله نباشد، و شانه آنان رديف يكديگر باشد.
(مسأله 1437): مستحب است پس از گفتن قد قامت الصلاة مأمومين برخيزند.
(مسأله 1438): مستحب است امام جماعت حال مأمومى را كه از ديگران ناتوانتر است رعايت كند و قنوت و ركوع و سجود را طول ندهد، مگر بداند همه كسانى كه به او اقتدا كرده اند مايلند.
(مسأله 1439): مستحب است امام جماعت در حمد و سوره و ذكرهائى كه بلند مىخواند، صداى خود را به قدرى بلند كند كه ديگران بشنوند، ولى بايد بيش از اندازه صدا را بلند نكند.
(مسأله 1440): اگر امام در ركوع بفهمد كسى تازه رسيده و مى خواهد اقتدا كند مستحب است ركوع را دو برابر هميشه طول بدهد سپس برخيزد، هر چند بفهمد كس ديگرى هم براى اقتدا وارد شده است.
مكروهات در نماز جماعت (مسأله 1441): اگر در صفهاى جماعت جا باشد، مكروه است كسى تنها بايستد.
(مسأله 1442): مكروه است مأموم ذكرهاى نماز را طورى بگويد كه امام بشنود.
(مسأله 1443): مسافرى كه نماز ظهر و عصر و عشا را به جماعت دو ركعت مىخواند، سزاوار نيست پس از تمام شدن دو ركعت فريضه از صورت متابعت بيرون رود، مگر آن كه پس از تمام شدن دو ركعت فريضه در دو ركعت ديگر امام اقتدا كند، در فريضه ادائى يا قضائى، و يا آن را مستحب قرار دهد.
نماز آيات (مسأله 1444): نماز آيات به جهت چهار چيز واجب مىشود: