گواهى دهند، بايد حرف او را قبول كرد.
(مسأله 546): اگر ميت براى كارهاى خود شخص ديگرى به جز ولى را تعيين كند، ولايت اين امور با او است، و احتياط آن است كه اذن ولى هم تحصيل شود، ولى بر آن شخص واجب نيست اين وصيت را قبول كند، اما اگر قبول كرد بايد به آن عمل نمايد، و نيز اگر پس از مرگ او از وصيت مطلع شد بنابر احتياط واجب بايد عمل كند، همچنين اگر هنگام زنده بودن موصى رد كرده، ولى به موصى نرسيده باشد.
كيفيت غسل ميت (مسأله 547): واجب است ميت را سه غسل دهند:
اول: با آبى كه با سدر مخلوط باشد.
دوم: با آبى كه با كافور مخلوط باشد.
سوم: با آب خالص.
(مسأله 548): سدر و كافور نبايد به قدرى زياد باشد كه آب را مضاف كند و نه به اندازه اى كم باشد كه نگويند سدر و كافور با آب مخلوط شده است.
(مسأله 549): هر گاه به مقدار لازم سدر و كافور يافت نشود، بنابر احتياط واجب به هر مقدار كه دسترسى دارند در آب بريزند.
(مسأله 550): كسى كه در حال احرام مرده نبايد با آب كافور غسل داده شود، و بجاى آن بايد با آب خالص غسل داده شود، مگر آن كه در احرام حج پس از پايان سعى مرده كه بايد با آب كافور غسل داده شود.
(مسأله 551): هر گاه سدر و كافور يا يكى از آنها يافت نشود، يا مصرف آن جايز نباشد - مانند اين كه غصبى باشد - بايد بجاى هر كدام كه ممكن نيست ميت را با آب خالص غسل دهند و بنابر احتياط تيمم نيز بدهند.
(مسأله 552): غسل دهنده بايد مسلمان دوازده امامى و بالغ و عاقل باشد، و احكام غسل را هم بداند، ولى اگر ميت مسلمان غير دوازده امامى را هم مذهب