احتياط واجب بايد نماز را به نيت فرادى تمام كند.
(مسأله 1378): بنابر احتياط لازم مأموم نبايد بين ركعت بى عذر نيت فرادى كند.
(مسأله 1379): مأمومى كه پس از حمد و سوره امام نيت فرادى مىكند، بنابر احتياط واجب بايد تمام حمد و سوره را بخواند، و اگر پيش از پايان حمد و سوره نيت فرادى نمايد، لازم است مقدارى را كه امام خوانده نيز بخواند.
(مسأله 1380): اگر در بين نماز جماعت نيت فرادى نمايد نمىتواند دوباره نيت جماعت كند، بلكه اگر مردد شود كه نيت فرادى كند يا نه، سپس تصميم بگيرد كه نماز را با جماعت تمام كند، صحت جماعتش محل اشكال است.
(مسأله 1381): اگر شك دارد كه بين نماز نيت فرادى كرده يا نه، بايد بنا بگذارد كه نيت فرادى نكرده است.
(مسأله 1382): اگر هنگام ركوع امام اقتدا كند و به ركوع امام برسد، اگر چه ذكر امام تمام شده باشد، نمازش صحيح است و يك ركعت حساب مىشود. اما اگر به مقدار ركوع خم شود و به ركوع امام نرسد، احتياط واجب است كه سر از ركوع بردارد و يك ركوع حساب كند و نماز را فرادى تمام نمايد سپس دوباره بخواند.
(مسأله 1383): اگر هنگام ركوع امام اقتدا كند و به اندازه ركوع خم شود و شك كند كه به ركوع امام رسيده يا نه، - چنان كه در مسأله پيش گذشت - عمل به احتياط كند.
(مسأله 1384): اگر هنگام ركوع امام اقتدا كند، و پيش از آن كه به اندازه ركوع خم شود، امام سر از ركوع بردارد، بنابر احتياط واجب بايد بايستد تا امام براى ركعت بعد برخيزد، و آن را ركعت اول خود حساب كند و پس از اتمام نماز را اعاده نمايد.
(مسأله 1385): اگر اول نماز، يا بين حمد و سوره اقتدا كند و اتفاقا پيش از رفتن به ركوع، امام سر از ركوع بردارد نماز او صحيح است، مگر آن كه عمدى