تمام نمايد.
(مسأله 1303): مسافرى كه قصد داشت ده روز در جائى بماند، ولى در بين نماز اول چهار ركعتى از قصد خود برگشت، چنانچه ركعت سوم را شروع نكرده بايد نماز را دو ركعتى تمام نمايد، و بقيه نمازهاى خود را شكسته بخواند. همچنين است اگر ركعت سوم را شروع كرده ولى به ركوع نرفته بايد بنشيند و نماز را شكسته به آخر برساند، و سجده سهو نمايد، و اگر به ركوع رفته نمازش باطل است و بايد آن را شكسته اعاده نمايد، و تا وقتى كه در آنجا هست نماز را شكسته بخواند.
(مسأله 1304): مسافرى كه قصد داشته ده روز در محلى بماند، ولى بيشتر از ده روز در آنجا مانده، تا سفر نكند بايد نمازش را تمام بخواند، و لازم نيست دوباره قصد ماندن ده روز كند.
(مسأله 1305): مسافرى كه قصد كرده ده روز در جائى بماند، بايد روزه واجب را بگيرد. و مى تواند روزه مستحبى هم بگيرد، و نماز جمعه و نافله ظهر و عصر و عشا را هم بخواند.
(مسأله 1306): مسافرى كه قصد كرده ده روز در محلى بماند، اگر پس از خواندن يك نماز چهار ركعتى، يا پس از ماندن ده روز - گرچه يك نماز تمام هم نخوانده - بخواهد به جائى كه كمتر از چهار فرسخ است برود و برگردد، و دوباره در جاى اول خود ده روز يا كمتر بماند، از زمان رفتن تا هنگام برگشتن بنابر احتياط بين تمام و شكسته جمع كند، و پس از بازگشت اگر قصد ده روز كرده تمام بخواند، و اگر قصد نكرده بايد بين شكسته و تمام جمع كند، مگر آن كه از آن محل قصد سفر هشت فرسخ كرده و برگشتن به محل اقامتش تنها از جهت واقع شدن در راه سفرش باشد، پس بايد شكسته بخواند.
(مسأله 1307): مسافرى كه قصد كرده ده روز در جائى بماند، اگر پس از خواندن يك نماز چهار ركعت ادائى بخواهد به جاى ديگرى كه كمتر از هشت فرسخ است برود و ده روز در آنجا بماند، در رفتن بنابر احتياط بين شكسته و