نجاست بر طرف شود.
(مسأله 185): كف پا يا ته كفش نجس هر چند خشك هم باشد به راه رفتن پاك مىشود، و لازم نيست تر باشد.
(مسأله 186): با پاك شدن كف پا يا ته كفش نجس با راه رفتن مقدارى از اطراف آن هم كه معمولا به گل آلوده شده پاك مىشود.
(مسأله 187): اگر كف دست يا زانوى كسى كه با دست و زانو راه مىرود نجس شود، پاك شدنش با راه رفتن محل اشكال است، و هم چنين است ته عصا و پاى مصنوعى و نعل چهار پايان و چرخ اتومبيل و درشكه و مانند آن.
(مسأله 188): بو يا رنگ نجاست كه پس از راه رفتن در كف پا يا ته كفش مىماند اشكال ندارد، هر چند احتياط مستحب آن است كه به اندازه اى راه برود كه آن هم بر طرف شود.
(مسأله 189): داخل كفش با راه رفتن پاك نمىشود. و پاك شدن كف جوراب با راه رفتن محل اشكال است، مگر آن كه در جائى چنين معمول باشد كه بجاى كفش جوراب بپوشند.
3 - آفتاب (مسأله 190): زمين و ساختمان و چيزهايى كه مانند در و پنجره در ساختمان به كار رفته و نيز ميخى را كه به ديوار كوبيده شده و نجس باشند، آفتاب با پنج شرط پاك مىكند:
اول: آن كه تر باشد، پس اگر خشك شده بايد اول آن را تر كنند تا آفتاب خشك كند.
دوم: آن كه اگر عين نجاست به آن باشد پيش از خشك شدن به تابش آفتاب، آن را بر طرف كنند.
سوم: آن كه آفتاب بطور مستقيم بر آن بتابد. پس اگر از پشت پرده يا ابر و مانند اينها آفتاب بتابد و چيز نجس را خشك كند، آن چيز نجس پاك نمىشود،