دختر ازدواج كند، ديگر نمىتواند با زنى كه او را شير كامل داده ازدواج نمايد.
(مسأله 2396): مرد نمىتواند با دخترى كه مادر، يا مادر بزرگ او آن دختر را شير كامل داده ازدواج كند، و نيز اگر زن پدر شخص از شير پدر او دخترى را شير داده باشد، شخص نمىتواند با آن دختر ازدواج نمايد، و چنانچه دختر شيرخوارى را براى خود عقد كند، بعد مادر، يا مادر بزرگ، يا زن پدر او آن دختر را شير دهد، عقد باطل مىشود.
(مسأله 2397): با دخترى كه خواهر، يا زن برادر شخص او را از شير برادر او شير كامل داده نمىتوان ازدواج كرد، و هم چنين است اگر خواهر زاده يا برادر زاده، يا نوه خواهر، يا نوه برادر شخص آن دختر را شير داده باشد.
(مسأله 2398): اگر زنى بچه دختر خود را شير دهد آن دختر به شوهر خود حرام مىشود، و هم چنين است اگر بچه اى را كه شوهر دخترش از زن ديگر دارد شير دهد، ولى اگر زنى بچه پسر خود را شير دهد، زن پسرش كه مادر آن طفل شير خوار است بر شوهر خود حرام نمىشود.
(مسأله 2399): اگر زن پدر دخترى، بچه شوهر آن دختر را به شير پدرش شير دهد، آن دختر به شوهر خود حرام مىشود، چه بچه همان دختر چه زن ديگر باشد.
شرايط شير دادنى كه سبب محرم شدن است (مسأله 2400): شير دادنى كه سبب محرم شدن است هشت شرط دارد:
اول: بچه شير زن زنده را بخورد، پس اگر از پستان زنى كه مرده است شير بخورد تأثير ندارد.
دوم: شير آن زن از حرام نباشد، پس اگر شير بچه اى را كه از زنا به دنيا آمده به بچه ديگر بدهند، به سبب آن شير، بچه به كسى محرم نمىشود.
سوم: بچه شير را از پستان بمكد، پس شيرى كه از غير پستان مىخورد اثرى ندارد.