سنگ استنجاء.
و احكام اينها به طور تفصيل در مسائل آينده بيان مىشود.
1 - آب (مسأله 148): آب با چهار شرط چيز نجس را پاك مىكند:
اول: آن كه مطلق باشد، پس آب مضاف مانند گلاب و عرق بيد و آب ميوه، چيز نجس را پاك نمىكند.
دوم: آن كه پاك باشد.
سوم: آن كه وقتى چيز نجس را مىشويند آن آب مضاف نشود، چه در شستن اول و چه شستنى كه پس از آن شستن ديگر لازم نيست، و بايد بو يا رنگ يا مزه نجاست هم نگيرد.
چهارم: آن كه پس از آب كشيدن چيز نجس عين نجاست در آن نباشد. و پاك شدن چيز نجس به آب قليل يعنى كمتر از كر شرطهاى ديگرى هم دارد كه بعد مىآيد.
(مسأله 149): ظرف نجس را با آب قليل بايد سه بار شست، و در آب جارى و هم چنين كر يك مرتبه كافى است، ولى ظرفى را كه سگ از آن آب يا مايع ديگر خورده، و يا زبان زده، بايد اول آن را با خاك پاكى كه با آب پاك مخلوط باشد خاك مالى كنند، سپس آب بريزند كه خاك آن زايل شود، و بعد يك بار در كر يا جارى، يا دو بار با آب قليل بشويند. اما اگر آب دهان سگ در ظرفى بريزد خاك مالى لازم نيست، اگر چه احوط است.
(مسأله 150): اگر دهانه ظرفى كه سگ دهن زده تنگ باشد، بايد خاك را در آن بريزند و مقدارى آب ريخته با شدت تكان دهند، تا خاك به همه جاى آن ظرف برسد، سپس به ترتيبى كه گذشت بشويند، و بستن پارچه به چوب و خاك مالى كردن با آن لازم نيست، هر چند احوط و اولى است.
(مسأله 151): ظرفى را كه خوك ليسيده يا چيز مايعى از آن خورده يا