(مسأله 97): تخم مرغى كه ذره اى خون دارد بنابر احتياط لازم بايد از آن پرهيز كرد، ولى خونى كه در زرده هست تا پوست نازك روى آن پاره نشده سفيده پاك مىباشد، و همين طور است خونى كه در سفيده مىباشد تا پوست نازك زرده پاره نشده زرده پاك است.
(مسأله 98): خونى كه گاهى هنگام دوشيدن شير در آن ديده مىشود نجس است و شير را هم نجس مىكند.
(مسأله 99): اگر خونى كه از لاى دندانها مىآيد به سبب مخلوط شدن با آب دهان از بين برود، اجتناب از آب دهان لازم نيست، ولى احتياط مستحب آن است كه از فرو بردن آن خوددارى كنند.
(مسأله 100): خونى كه بر اثر كوبيده شدن، زير ناخن يا پوست به اصطلاح مىميرد، اگر طورى باشد كه ديگر به آن خون نگويند پاك است، و اگر به آن خون بگويند و ظاهر شود نجس است، و در اين صورت چنانچه ناخن يا پوست سوراخ شود اگر بيرون آوردن خون و تطهير محل براى وضو يا غسل مشقت زياد دارد بايد تيمم نمايد، و بنابر احتياط واجب عمل جبيره را نيز انجام دهد.
(مسأله 101): اگر انسان نداند كه خون زير پوست مرده، يا گوشت به سبب كوبيده شدن به آن حالت در آمده، پاك است.
(مسأله 102): اگر هنگام جوشيدن غذا ذره اى خون در آن بيفتد، تمام غذا و ظرف آن نجس مىشود، و جوشيدن و حرارت و آتش پاك كننده نيست.
(مسأله 103): زردآبه اى كه هنگام بهبودى زخم در اطراف آن پيدا مىشود اگر معلوم نباشد كه با خون مخلوط است، پاك مىباشد.
6 و 7 - سگ و خوك (مسأله 104): سگ و خوكى كه در خشكى زندگى مىكنند حتى مو و استخوان و پنجه و ناخن و رطوبتهاى آنها، نجس است; ولى سگ و خوك دريائى پاك است، هر چند خوردن آنها جايز نيست.