فرو دهد روزه اش باطل مىشود، و اگر فاسد شده حكم افطار به حرام را دارد.
(مسأله 1531): خلال كردن دندانها پيش از اذان براى روزه لازم نيست، ولى كسى كه مىداند غذائى كه لاى دندان مانده در روز فرو مىرود، اگر خلال نكند - هر چند چيزى هم فرو نرود - روزه اش باطل مىشود.
(مسأله 1532): فرو دادن آب دهان، هر چند به سبب خيال كردن ترشى و مانند آن در دهان جمع شده، روزه را باطل نمىكند.
(مسأله 1533): فرو دادن اخلاط سر و سينه، تا به فضاى دهان نرسيده اشكال ندارد، ولى اگر داخل فضاى دهان شده احتياط لازم است كه آن را فرو ندهد.
(مسأله 1534): اگر روزه دار به اندازه اى تشنه شود كه مىترسد از تشنگى بميرد، مىتواند به مقدارى كه از مردن نجات يابد آب بياشامد، ولى روزه او باطل مىشود. و اگر ماه رمضان باشد بايد در بقيه روز عملى كه روزه را باطل مىكند انجام ندهد.
(مسأله 1535): جويدن غذا براى بچه يا پرنده، و چشيدن غذا و مانند آن كه معمولا به حلق نمىرسد - هر چند اتفاقى به حلق برسد - روزه را باطل نمىكند، ولى اگر كسى از اول بداند كه به حلق مىرسد روزه اش باطل مىشود گرچه به حلق نرسد، و بايد قضاى آن را بگيرد و كفاره هم بر او واجب است.
(مسأله 1536): مكلف نمىتواند براى ضعف روزه را افطار كند، ولى اگر ضعف او به اندازه اى است كه معمولا نمىتوان آن را تحمل كرد و به او ضرر مىرسد افطار كردن روزه اشكال ندارد.
3 - جماع (مسأله 1537): جماع روزه را باطل مىكند، گرچه تنها به اندازه ختنه گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد.
(مسأله 1538): اگر كمتر از مقدار ختنه گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد،