ترك آن بهتر است، و نيز مستحب است تا سه روز براى اهل خانه ميت غذا بفرستند، و خوب است فرستندگان غذا، با صاحبان عزا تا سه روز در منزلشان بمانند، چنان كه پيغمبر اكرم (صلى الله عليه وآله) هنگامى كه جعفر طيار به شهادت رسيد، دستور فرمودند; حضرت زهرا (عليها السلام) براى خانواده او غذا فراهم نمايند، و با جمعى از بانوان به منزل او بروند، و سه روز نزد آنها بمانند.
(مسأله 627): مستحب است صبر كردن در مرگ خويشان، بخصوص در مرگ فرزند، و آنكه هر وقت ميت را ياد مىكند إنا لله وإنا إليه راجعون بگويد، و قرآن خواندن براى ميت، و حاجت خواستن سر قبر پدر و مادر از خداوند.
(مسأله 628): سزاوار نيست انسان در مرگ كسى بر صورت يا بدن خود بزند، و يا آنها را بخراشد، و يا لباس خود را پاره كند، مگر در مصيبت معصومين (عليهم السلام) بخصوص حضرت سيد الشهداء (عليه السلام).
(مسأله 629): اگر زن در عزاى ميت صورت خود را بخراشد و خونين كند يا موى خود را بكند، بنابر احتياط مستحب يك بنده آزاد سازد، يا ده فقير طعام دهد و يا بپوشاند; همچنين است اگر مرد در مرگ زن يا فرزند يقه يا لباس خود را پاره كند. و چنانچه زن موى خود را در عزاى ميت ببرد بنابر احتياط مستحب كفاره اش آزاد كردن يك بنده، يا روزه گرفتن دو ماه پى در پى، و يا اطعام شصت مسكين است.
(مسأله 630): احتياط آن است كه در گريه بر ميت، صدا را خيلى بلند نكنند، ولى بر حضرت سيد الشهداء (عليه السلام) شايسته است بلند بگريند.
نماز وحشت (مسأله 631): مستحب است خواندن دو ركعت نماز وحشت براى ميت شب اول دفن او، به اين كيفيت كه: ركعت اول پس از حمد يك بار آية الكرسى، و ركعت دوم پس از حمد ده بار سوره انا انزلناه بخواند، و پس از سلام نماز بگويد: اللهم صل على محمد وآل محمد، وابعث ثوابها إلى قبر فلان و بجاى