طهارت طهارت و پاكيزگى جسم و جان مسلمان، و پاك بودن خوراك و پوشاك و ساير چيزهايى كه با آنها تماس دارد، از محبوبترين امور نزد خداوند متعال است، و مايه تكامل معنوى، و صفاى روح مىباشد، چنانچه خداوند فرموده: (إن الله يحب التوابين ويحب المتطهرين) (سوره بقره، آيه 222).
و هر عملى كه به پاكى نزديكتر باشد، پسنديده تر است، چنان كه فرموده: (ذلكم از كى لكم واطهر) (سوره بقره آيه 232); (ذلكم خير لكم واطهر) (سوره مجادله آيه 12).
البته همه اشياء و اجسام - به جز چند تا كه در مسائل نجاسات بيان مىشود - به حسب خلقت طبيعى و اصلى پاك مىباشند، بنابر اين هر يك از جانوران و گياهان و چيزهاى جامد و مايع، تا وقتى به يكى از نجاستها آلوده نشده اند، محكوم به طهارتند.
طهارت داراى مراتبى بدين شرح است:
1 - ذاتى، كه به معصومين (عليهم السلام) اختصاص دارد.
2 - اكتسابى باطنى، كه پاكى از انحرافهاى عقلى، و پليديهاى فكرى، صفتهاى ناپسند نفسانى و اخلاقى است. راههاى رسيدن به اين پاكى در كتابهاى اعتقادى و اخلاقى بيان مىشود.
3 - اكتسابى ظاهرى، و آن بر دو قسم است: أ - طهارت از حدث (چيزهايى كه سبب وجوب غسل يا وضو مىشوند). ب - طهارت از خبث (نجاست و آلودگى بدن يا لباس، يا...). توضيح اين دو قسم ضمن مسائلى مىآيد:
مسائل طهارت اقسام آبها (مسأله 17): آب طبيعى - كه از چيزى گرفته نشده و به چيزى مخلوط